31 juli 2012

Collected couples














Zo, ik moet vaart zetten achter de expositie in INART, Lemmer voor Noorderlicht 2012. Afgelopen weekeinde al foto's uit zitten zoeken voor het associatiespel, vanavond de knoop doorgehakt en een serie 'stellen' geprint. Deze foto zou voorop een klein boekje kunnen... als dat er ooit van zou komen.

Daar heb ik overigens nog een andere kandidaat voor gehad, die ik net weer tegenkwam. Ook mooi, maar erg wazig. Veel van de foto's die ik maakte in deze serie zijn dat ook, omdat ik ze in de loop en vanuit de heup heb genomen. Is dat wel fotografie?, vroeg een collega mij begin dit jaar.

Ik heb daarover nagedacht en ik moet erkennen dat het fotografisch mooier is als je meer zelf compositie bepaalt. Maar ik waardeer de terloopsheid net iets meer. De keuze uit mijn collectie die ik zojuist heb gemaakt ligt wat in het midden: de meeste foto's zijn niet al te onscherp of bewogen. Maar er zit nog wel dat element van verrassing in dat ik zelf heb als ik de beelden net heb gemaakt en terugzie.

30 juli 2012

Spel












Deze verzameling foto's is een deel van mijn inzending voor Noorderlicht dit jaar. Ze vormen een spel, waaruit toeschouwers hun eigen serie mogen samenstellen. Mijn idee is de kaartjes niet groter te maken dan 10x10 centimeter, deze met klittenband op een doek te bevestigen en daarnaast een balkje te hangen, waarop zes foto's kunnen staan.

Op basis van kleur, vorm, thema of onderwerp, of via associatie kies je hieruit een serie. De eerste foto leidt tot de tweede, die weer leidt tot de derde. Enzovoort. Je kunt de eerste foto kiezen omdat je dat een mooie foto vindt, of omdat je een thema in je hoofd hebt waarbij die past.

Je kunt elke stap op basis van hetzelfde argument nemen: er moet een roze accent in elk beeld zitten bijvoorbeeld. Maar je kunt ook elke gekozen foto als nieuw uitgangspunt nemen. Soms kom je op een cirkel uit, de laatste foto past grappig genoeg bij de eerste.

Belangstelling? Kom dan naar INART in Lemmer tijdens Noorderlicht (2 sept t/m 7 okt). Op vrijdag, zaterdag en zondag is de galerie aan de Nieuweburen 10-12 (voormalig postkantoor) geopend van 11 tot 17 uur. Ik verzamel alle series die ontstaan, en ben benieuwd of er foto's zijn die veel of misschien helemaal niet worden gebruikt.

24 juli 2012

Rabbit, rabbit















Afgelopen zaterdag deed ik in de Leeuwarder Courant de volgende oproep:

'Het vlot misschien niet qua zomer, maar het huidige weertype biedt wel kansen. Op imposante donderwolken, stormachtige luchten en regenbogen. Soms klaart het op en is de hemel vol lieflijke schapenwolkjes, of olifanten, konijnen en kamelen. Kortom, weer voor wolkenliefhebbers. Stuur uw mooiste digitale wolkenfoto's naar bijlagen@lc.nl, vermeld uw naam, waar de foto is gemaakt en wat u erin ziet. Inzenden kan tot en met zondag 5 augustus.'

Ik ben heel benieuwd naar de inzendingen. Op de site van de Cloud Appreciation Society zie je soms meteen wat mensen bedoelen. Andere keren kan je er met de beste wil van de wereld niets van maken, al staat er een toelichting bij. Maar dat is de sport.

Mijn oproep ging gepaard met deze foto. Al was het een klein plaatje in een hoekje onder de inhoudsopgave, zelfs dan zie je dat het hier om een konijn gaat dat over de heg springt. Toch?

22 juli 2012

Campingkoker














De zomervakantie is officieel begonnen in het noorden van het land. Tijd om er op uit te trekken, veelal met de tent. Reden voor de Leeuwarder Courant om lezers te vragen wat zij op de camping voor potje koken. Wat weet u voor maaltijd te bereiden op een eenpitter?

Uit de reacties kozen we er er één om te fotograferen, omdat de inzenders gebruik maken van technieken als 'slaapzakgaren' en 'pannenstapel'. Meer weten? Lees aanstaande zaterdag (28 juli) de bijlage Sneon en Snein van de Leeuwarder Courant. Daarin ook recepten voor het betere campingkoken.

16 juli 2012

Godfather














Het is alsof de duvel ermee speelt. Ben je net lid van de Cloud Appreciation Society tref je meteen de 'godfather of clouds': de cumulonimbus.

Gisteren waren we op weg van Oosterwolde naar Leeuwarden. We hadden net heerlijk gegeten bij 'Het Goudmeer', bij Marcel en Nynke die vroeger Eindeloos in Leeuwarden exploiteerden. Na een fototocht door Drenthe staken we bij hen aan voor een diner om een puntje aan te zuigen.

Dus al helemaal tevreden met dit mooie besluit van een al even mooie als productieve dag, werden we ook nog eens aangenaam verrast. Door een wolk in de vorm van een springend konijn EN door deze cumunolimbus, 'which is often in the shape of a blacksmith's anvil' (oftewel: vaak in de vorm van een aambeeld).

Houd de site van de Cloud Appreciation Society in de gaten, want ik heb foto's van beide wolken ingestuurd.

13 juli 2012

Panorama









Deze week ging de nieuwe website van bedrijfsmakelaardij Schoonhoven BV de lucht in. Met panoramafoto's en portretjes van ondergetekende.

Nog knap lastig om in deze zomer op het juiste moment blauwe lucht te schieten. Al is het maar een klein stukje! Wolken zijn leuk, maar het kunnen er soms ook te veel zijn... (Oeps, breng ik nu mijn pas verworven lidmaatschap van de Cloud Appreciation Society in gevaar?)

Certified















It's official! I'm a member of the Cloud Appreciation Society. If only every society was as fun as this one.

I've got the unique membership number 30292 and an official membership badge now. 'We hope you will wear your badge with pride and display your certificate in a prominent place for all to see. No expense should be spared when it comes to the framing of this certificate', it says in the welcoming letter.

Consider it done!

12 juli 2012

Lekkere lucht














Wie al eens het Bildt bezocht, zal beamen dat het gebied zich leent voor mooie wolkenfoto's. Dus aanhangers van de Cloud Appreciation Society kunnen hier hun hart ophalen. En wolken toevoegen aan hun 'Cloud collector's handbook'.

Zelf was ik zondag in Sint Annaparochie voor de voorstelling 'Drie Morgen', tijdens de Bildste Aardappelweken. Je kon er al meer over lezen op dit blog. Onderdeel van het theaterstuk was een wandeling door het veld, langs graan en aardappels. Ook een mooie gelegenheid om wolkenfoto's te maken.

Halverwege stond de boot van Brandaan, waar iedereen een droom in kon gooien. Het scheepje zal uitvaren, op zoek naar een hoofd waar deze dromen in passen. Komt de boot niet ver, dan is er altijd nog de wind die de boodschap over kan brengen.

11 juli 2012

Drie Morgen














Om nog even op de Bildtse Aardappelweken terug te komen... De voorstelling 'Drie Morgen' gaf een goed beeld van de problematiek en kansen waarvoor de moderne aardappelboer zich gesteld zien. Concurrentie van andere landen met goede grond, de toenemende vraag vanuit China en Afrika, schaalvergroting, krimp en de opvolging.

De voorstelling begon met deze scène waarin vader en twee kinderen nog in diepe rust zijn. Kind drie, de jongste zoon, komt 's nachts terug van een reis overzee. Kiest hij voorgoed voor een leven aan boord van een schip, of heeft hij heimwee genoeg naar de dijk om thuis te komen?

Wie niet geweest is, moet het van een van de toeschouwers te weten zien te komen. In elk geval wisten de acteurs in korte tijd het Bildts onder de knie te krijgen, waardoor ze hun rol geloofwaardig en met verve konden spelen. Een mooie afsluiting van twee weken kunst en aardappels op het Bildt.

10 juli 2012

Lunch bij de boer














De Bildtse Aardappelweken zijn ten einde. Gisteravond was de laatste voorstelling van 'Drie Morgen', het stuk dat speciaal voor deze gelegenheid is gemaakt. Het gaat over drie kinderen van een aardappelboer, die de vraag krijgen voorgelegd of ze het bedrijf willen overnemen of niet.

Een ander onderdeel van de BAW was 'lunch bij de boer'. Zaterdag 30 juni stelden verschillende boeren hun bedrijf open voor bezoekers, en na een rondleiding boden ze hun gasten een lunch aan (soms tegen betaling van een kleine bijdrage).

Ik bezocht de maatschap Hoogterp, van Wybren en Kinke. Zij werden bijgestaan door het echtpaar Van der Weg en Tineke Lootsma. Allemaal van de Oudebildtdijk.

Wybren leidde zijn groep rond over zijn bedrijf, te beginnen bij de aardappelvelden die - gezien vanaf het erf - werden omlijst door groen. Degene die moeilijk ter been was, kreeg een stoel om op te zitten. Dat had ook wel iets van 'tussen de schuifdeuren'.


9 juli 2012

In de wolken















Vier jaar geleden – of misschien was het ook wel vijf jaar – was ik in Schotland op vakantie. Ik kom er vaker, dus ik kan me een jaartje vergissen. In een boekwinkeltje zag ik een boekje over wolken.

Wolken? Ja, gewoon wolken. Of ook, heel ongewone wolken. Alle soorten en types stonden erin. Het was geen imposant boek met enorme foto’s, maar een soort gidsje, zoals je dat ook voor vogels of planten hebt.

Bij de wolkenformaties stond de wetenschappelijke naam en een korte beschrijving van het fenomeen. Je kon zelf invullen wanneer je de altocumulus of ‘Kelvin-Helmholtz’ had gezien. Ruimte voor een eigen foto ontbrak, maar het had wel iets van een verzameling.

Ik kocht het boekje niet en daar kreeg ik later spijt van. Ik meende me te herinneren dat het ‘Cloud appreciating society’ heette of zoiets; het wolken waarderend genootschap. De keren dat ik weer in een Engelse boekwinkel kwam deed ik een halfzachte poging het boekje te vinden, en ook op internet deed ik er al eens een slag naar.

Tot voor kort zonder succes. Maar toen we dit jaar opnieuw in de buurt van het bewuste Schotse boekwinkeltje op vakantie waren, besloot ik maar eens navraag te doen. De dame in de winkel lukte het snel het gezochte te vinden, geholpen door een handig zoeksysteem van de keten waarbij ze is aangesloten. Ik herkende het ‘Cloud collector’s handbook’ op haar scherm meteen.

Ze kon het voor me bestellen en op de laatste dag van onze reis was het binnen. Ik ben nu de gelukkige bezitter van het handboek, een officiële uitgave van The Cloud Appreciation Society. Dat had ik dus goed onthouden, maar het was niet de titel.

De teksten bij alle foto’s zijn niet al te ingewikkeld, soms juist komisch en met onderkoelde Britse humor. Onder ‘pannus’ staat bijvoorbeeld: ,,Raak niet te opgewonden als je pannus kunt toevoegen aan je verzameling. Hangend in de verzadigde atmosfeer, net onder de regenwolken, is het een soort wolkenversie van hangjongeren die hun tijd verdrijven op de stoep van een snackbar.’’

En alsof het boekje en de grappige teksten niet genoeg zijn, heeft het gezelschap nog meer noten op zijn zang. Met a; een website met de prachtigste foto’s van wolkenformaties, zonsondergangen, blikseminslagen, regenbogen, storm, mist en donderwolken. En b; een Facebook-account om op de hoogte te blijven. Plus c; de mogelijkheid tot lidmaatschap, met een echte ‘badge’ voor de liefhebber. En als kers op de taart d; een webshop met allerlei wolkenartikelen, van wolkenmok tot wolkenrompertje en van wolkenoorbellen tot wolkentheedoek.

Als ik me aansluit ben ik lid 30.123. Geen onaanzienlijk clubje. Ik heb het virus al een beetje te pakken. Op de terugreis naar huis kiekte ik deze Friese lucht met 'cumulus', 'cirrus' en 'cirrocumulus' (denk ik)! Dit zou wel eens een nieuwe hobby kunnen worden...

(een variant op deze column verscheen vrijdag 29 juni in de Leeuwarder Courant)

7 juli 2012

Afscheid














De laatste avond van onze vakantie in Schotland aten we in een restaurant in Blairgowrie (voor wie er ook komt en lekker wil eten: Little's restaurant). Vlak na het hoofdgerecht hoorden we in de verte een pipeband spelen.

Het geluid van de doedelzakken en trommels zwol aan. Door het raam zagen we de groep de hoek om komen, voor ons langs lopen en de bocht maken naar het centrale pleintje met het oorlogsmonument. We hadden net onze nagerechten besteld en namen even de tijd om op straat een paar foto's te maken. Andere dinergasten deden hetzelfde.

Maar daarmee was de kous nog niet af. De Blairgowrie and Rattray Pipe Band pauzeerde alleen even, om daarna vanaf het plein een concert te geven. We konden rustig onze desserts verorberen en alsnog de muzikanten van dichtbij beluisteren. En bekijken.

Familieleden van bandleden gingen rond met collectebusjes. De jongste trommelaars keken onzeker naar hun volwassen voorbeelden. Doorgewinterde pipers pakten routineus hun zak onder hun arm. Er werden grappen gemaakt, er werd geflirt en gemopperd. Kortom, een typische dorpsband met gemeenschapszin. En mooie kousen.

6 juli 2012

Kleur



















Zonder opdracht, zonder doel en zonder plan fotograferen. Soms levert dat nieuwe beelden op, omdat je de rust hebt om je heen te kijken en dat te zien wat anders is. Zoals deze waterbak, waarin planten liggen te vergaan tot een vreemd soort roestige stengels.

4 juli 2012

Tunnel















Noorderlicht? Griezelfilm? Tunnelsyndroom? Hogesnelheidslijn?
Niets van dat alles. Van werkelijk hoge snelheid is hier geen sprake. Noch van een tunnel. Of het moet een erehaag van bomen zijn, zoals je in een sneeuwbui soms het gevoel hebt in een tunnel te zijn beland.

Zelden zie je in Schotland noorderlicht, althans niet bij dichte bewolking. En eng is het er allerminst. Nee, hier is slechts sprake van vertekening door een relatief traag werkende camera. Relatief, want op de terugreis van Aberdeen, midden in de nacht, kun je 'in the country' niet harder dan 60 kilometer per uur.

2 juli 2012

Roze zee










Het was even stil op dit blog, mede vanwege een paar weken vakantie in Schotland. Die reis leverde de nodige foto's op, waarvan dit er een is.

Langs het pad naar ons vakantiehuisje viel af en toe de zon op een veld met bloemen, achter een heg, onder de beuken. Wat ik toen niet wist, maar inmiddels wel is dat het gaat om montia (of claytonia) sibirica, in het Engels pink purslane.

Ik nam me voor een foto te maken, maar vergat dat steeds weer zodra ik in ons huisje aankwam. Tot een dag dat ik de camera bij de hand had en even wat tijd moest doden.

Ik stapte tussen heg en bomen door de open plek op en voelde me een soort Alice in Wonderland. Niet alleen strekte een zee van roze bloemetjes zich voor me uit, ze roken ook heel zoet.

Zon en wolken speelden een spel waardoor zo nu en dan het licht in vlekken tussen de lichtgroene beukenbladeren viel. Lastig qua belichting, maar mooi qua sfeer. Elke keer weer.