28 augustus 2011

Goede stemming


















(foto Kees Elzinga)

'Hier zal in de familie om gevochten worden', kondigde sportwethouder Andries Ekhart aan toen hij vrijdagmiddag het eerste exemplaar van 'De achterban, supporters van SC Cambuur' in ontvangst nam. 'Maar eens zien wie hem na mij mag lezen.' Foute boel, natuurlijk. 'Ze moeten er gewoon allemaal zelf een kopen', riep ik. Waar hij wel om kon lachen.

Om zich voor te bereiden op de opening, had hij het boek al even mogen inkijken. Een van zijn broers - Klaas, die hoofdsteward is - had over zijn schouder meegekeken. 'Hij kende op één na iedereen', vertelde Ekhart. Dat is nog eens clubliefde, want het is niet zo de geportretteerden allemaal uit dezelfde hoek komen. Integendeel. 'Een prachtige dwarsdoorsnede van de aanhang', aldus HCL-directeur Geart de Vries.

Of ik me over de verkoop zorgen moet maken? Ik weet het niet. Zaterdagmiddag zag ik Sander Hacquebord al weer uit het Historisch Centrum Leeuwarden komen met een boekentasje. En dat terwijl hij er vrijdag ook al een had meegenomen, als ik het goed heb.

Ekhart ging in elk geval enthousiast richting stadion, 's avonds. Dat Cambuur daar met 3-1 won zal de stemming alleen maar beter hebben gemaakt.

Van zanger Sido Martens kreeg ik deze link: een opname van zijn Cambuurlied, dat hij speciaal voor mij uit de mottenballen had gehaald. Stadionspeaker Rein de Vries kondigde op zijn prachtige plechtige wijze alle sprekers aan, uitgever en trouwe fan Andries de Haan sprak ook al lovende woorden. Kortom, wie er niet bij was heeft wat gemist en kan de schade alleen nog maar inhalen door het boek te kopen. Ha ha.

25 augustus 2011

Nog een nachtje













Nog een nachtje slapen, dan is het zover. Vanmiddag ga ik de expositie 'De achterban' inrichten in het Historisch Centrum Leeuwarden, morgenmiddag vindt de opening plaats. Huis-aan-huis heeft gisteren het boek en de tentoonstelling aangekondigd en heeft op zijn site het artikel betiteld als 'topstory'. Is het niet alleraardigst?

22 augustus 2011

Gevonden voorwerp


















Op mijn zoektocht naar een handschoenenkastje kwam ik bij kringloopwinkel Estafette oude speldjes tegen. En tussen alle margarine-, benzine- en waspoedermerken stak dit exemplaar. Een koopje, voor €0,20. Leuk voor een (zeer) langzaam groeiende verzameling van fotografie-eigenaardigheden.

Vrijstaand


















De rubriek watkostdat in de Leeuwarder Courant is weer terug in het oude stramien; strakke, vrijstaande foto's zonder poeha er omheen. In de serie vertellen mensen wat ze uitgeven aan hun hobby onder het motto 'het mag wat kosten'. De verleiding was groot veel onderdelen mee te fotograferen, tot aan hele pottenbakovens en terraria aan toe. Maar daardoor werd het beeld rommelig en het portret minder krachtig.

Het ploegje redacteuren dat de rubriek vult, was het met me eens dat we te ver van de oorsprong waren afgedwaald en dus zijn de foto's nu weer zoals bovenstaande. Geen opsmuk, recht voor z'n raap. In de begeleidende tekst melden we zaken als lidmaatschap van verenigingen of de drie andere Solexen die in de garage staan. Dan valt er nog wat te lezen.

Het enige nadeel aan deze foto van Henk Leegstra is zijn Solex... die heeft wielen met spaken. En dus was het vrijstaand maken een hels klusje. Volgende keer het witte laken maar weer mee als achtergrond.

12 augustus 2011

't Is bijna zover



















De uitnodigingen zijn de deur uit, het programma voor de opening van de expositie 'De achterban' is vastgesteld. De boeken komen in de loop van week 34 rechtstreeks van de drukker, dus niets lijkt een succesvolle boekpresentatie en opening van expositie in de weg te staan.

Als een soort voorproefje morgen een Cambuurfan in de Leeuwarder Courant in de rubriek watkostdat. Ronald Spoor vertelt wat hij uitgeeft als fanatiek supporter van de Leeuwarder eerstedivisieclub. En daar komt over twee weken nog €17,50 bij voor 'De achterban, supporters van SC Cambuur'...

8 augustus 2011

Verstilling verstoord













Fotograaf Tryntsje Nauta heeft een serie portretten gemaakt van studenten aan het Willem Barentsz Instituut op Terschelling. Wekenlang leefde ze onder de jongeren aan deze zeevaartschool. Er zitten vooral jongens op, maar ook een handvol meisjes waagt zich aan deze opleiding. 'Ik ken geen enkele zeevrouw die niet met een collega de liefde heeft bedreven', zingt Meindert Talma over deze vrouwen.

Nauta vroeg hem liedjes te componeren bij haar beelden. Talma koos ervoor een eigen bundel te maken, die gaat over de veranderingen in de zeevaart. Hij schreef vooral eigen teksten, maar maakte ook gebruik van een gedicht van Albertina Soepboer en een gedicht van Rodhan Al Galidi. Bovendien 'ripte' hij - zoals hij zelf in de verantwoording vermeldt - stukjes uit interviews met de oude Amsterdamse zeeman Evert Hoedemaker. Deze komen uit een OVT-radiodocumentaire van de VPRO.

De wat nasale stem van Meindert, de verstilde portretten... ze doen denken aan een stilte voor de storm. Het echte leven moet nog beginnen. Aan de andere kant is het al in lijn met het leven op zee, dat stil en eenzaam kan zijn. Vaak heeft een Nederlandse officier slechts een kleine en compleet buitenlandse bemanning aan boord. Qua sfeer passen muziek en beelden bij elkaar.

De portretten van de zeelieden in opleiding, afgewisseld met hun uitzicht op zee en de teksten van Meinderts liederen zijn in 'De zee roept' echter op verschillende paginagroottes gedrukt. Daardoor zie je soms al een arm of een kruin van de ene, achter of boven de kleiner afgedrukte foto's of teksten uit. Ik kon niet ontdekken waarom de een kleiner en de ander groter gedrukt is, al zou het negatiefformaat leidend kunnen zijn geweest. Maar dat klopt dan weer niet overal. Deze vormgeving (door Jelle Post) leidde een beetje af van die verstilling en dat vind ik jammer.

De portretten zijn nog tot en met 4 september te zien in het Fries Museum (di /m zo, 11-17 u).