20 januari 2014

Vondst




























Zo af en toe is het heel goed je archief nog eens door te spitten en met andere ogen naar je eigen foto's te kijken. Dat bleek vanavond maar weer. Op zoek naar 'places strange and quiet' en naar beelden om combinaties mee te maken, kwam ik dit drietal vluchtige impressies van Schotland tegen. Ben wel blij met deze vondst...

19 januari 2014

Derde dimensie




















(foto Jennifer Williams)

Fotografie is niet alleen een medium voor documentatie. Dankzij de mogelijkheden van programma's als Photoshop nemen de mogelijkheden voor cross-over, collage, sculpturen en installaties toe. De Robert Mann Gallery liet dit tijdens Paris Photo zien met het werk van Jennifer Williams. Het betrof haar debuut bij de galerie.

Williams schiet haar foto's digitaal, en zet de delen vervolgens met de hand in elkaar tot een hybride vorm. In een dadaïstische stijl, maar met een samenhang en een gevoel voor architectuur bouwt ze impressies van ruimte. Ze laat daarbij het rechthoekige kader los. De collages vouwen zich rond hoeken, komen uit muren of druppen op de vloer.

Geïnspireerd door Williams heb ik onlangs een kunstwerkje gemaakt met een zwartwit foto van een berkenbos. Daarop vergrootte ik een foto van een van de berken, knipte de vorm van de boom eruit en plakte die op het vlak. Het geheel kreeg daardoor reliëf en diepte.

Het werkje is voor Serious Request geveild door Joris Collier, in croissanterie Vittorio. Jammer genoeg heb ik nagelaten er weer een foto van te maken, en nu weet ik niet wie het heeft gekocht. Alleen hoorde ik al van twee anderen dat ze belangstelling hadden, dus dat vraagt om meer...

13 januari 2014

Dan Brown (the end)


















Dit is voorlopig - voor een waarschijnlijk lange tijd - de laatste foto van het bezoek van Dan Brown aan Nederland. Althans, door mij gemaakt. Je ziet aan de man zelf dat hij ook vermoeid begint te raken. Deze foto is gemaakt vrijwel aan het eind van de signeersessie, zaterdagmorgen half twaalf in boekhandel Van der Velde in Leeuwarden.

Hij had toen nog een stapeltje bestelde boeken te gaan, en strekte even zijn vingers op de piano van het gezelschap dat tot dan toe de muziek had verzorgd. Het handtekeningen zetten viel hem niet mee. Zo vaak doet hij dat niet, dus degenen die zaterdag tot de gelukkigen hoorde, gingen verguld naar huis.

De muzikanten die twee uur lang voor jazzy achtergrondmuziek hadden gezorgd, waren aangenaam verrast door de plotselinge versterking toen Brown achter de piano schoof. Ik was zelf ook in de veronderstelling dat het hier om een spontane actie ging, wetend dat de thrillertycoon zich thuis ontspant door piano te spelen.

Maar in het verslag van de bijeenkomst, geschreven door LC-collega Asing Walthaus, las ik dat hij zich een beetje had laten opjutten. 'Autumn leaves' moest het worden. Echter, er was alleen een akkoordenschema beschikbaar. 'Where are the breaks?', vroeg Brown.

Omrop Fryslân-presentator Douwe Heeringa stond erbij en wilde wel ondersteunend zingen, maar het wilde jammer genoeg niet helemaal van de grond komen. 'Daarom maak ik geen muziek, maar schrijf ik boeken', was de conclusie van de schrijver.

11 januari 2014

Dan Brown 3




















Dit keer een persoonlijke foto, althans, voor mij persoonlijk bedoeld. Dan Brown signeerde vanmorgen in boekhandel Van der Velde in Leeuwarden. 'Herken ik je ergens van?', vroeg hij retorisch.

Sinds het interview dat Elisabeth Post en ik dinsdag met hem hadden in The Grand in Amsterdam zijn we elkaar al een paar keer tegengekomen. Hij vatte het als volgt samen: 'To Gitte. Best wishes. Great to meet you... 100 times.'

En daar heb ik dan nog eens -tig foto's van...

10 januari 2014

Dan Brown 2 (wordt vervolgd)




















Het circus Dan Brown is nog even in Nederland. De bestseller auteur arriveerde vanmiddag in Leeuwarden, waar hij zijn vrouw weer zag die hier al een paar dagen verbleef. Beiden bezochten vandaag de jaarlijkse hengstenkeuring van het Koninklijk Friesch Paarden Stamboek. Daar hadden ze ook een bijeenkomst met bestuursleden, trouwe leden van het KFPS en media-vertegenwoordigers.

Dan Brown kreeg hier de Friese vertaling van zijn laatste thriller 'Inferno' overhandigd van vertaler Abe de Vries. Het enige exemplaar in goud en handgebonden. Van zijn uitgeverij Lijtingh-Sijthoff kreeg hij bovendien een groot schilderij van de hengst Wylster, gemaakt door kunstenaar Jacques Grégoire. Daar waren hij en zijn vrouw Blythe wel even stil van.

Meer hierover maandag in de Leeuwarder Courant.

8 januari 2014

Aan tafel met Dan Brown




















Het gebeurt niet vaak dat je een wereldberoemd schrijver mag interviewen en fotograferen. Dinsdag was zo'n dag. Met collega Elisabeth Post reisde ik naar Amsterdam, waar we in hotel The Grand in gesprek mochten met thriller-auteur Dan Brown.

We waren ruimschoots op tijd, dus namen we zolang plaats in de lobby om nog wat vragen op een rijtje te zetten. Nog geen minuut later stoof hij ons voorbij, met vertegenwoordigers van zijn uitgeverij in Nederland Luitingh-Sijthoff. Druk doende. 'We lopen tien minuten uit', zei een van hen toen ze ons in de gaten kreeg. Prima, wij hadden de hele middag.

Net toen we even wilden ontspannen met een kopje thee en koffie, werden we opgehaald. Een kwartier voor de afgesproken tijd. Nou ja, je bent flexibel of je bent het niet. En toen zaten we zomaar tegenover de man die inmiddels wereldwijd meer dan 200 miljoen boeken heeft verkocht.

Ruim drie kwartier praatte hij honderduit over passie en onderzoek, over succes en de periode daarvoor, over Friese paarden en het Rijksmuseum, over talent en discipline, en over de Friese vertaling van zijn laatste succes 'Inferno'. Wij hadden er een goed gevoel over, en we kregen de indruk hij ook.

Het resultaat was vandaag te lezen in twee delen in de Leeuwarder Courant, en aangepast in onze partnerkranten Dagblad van het Noorden en Algemeen Dagblad. En laat ik nou ook nog net een minuutje de tijd hebben gehad om een foto te maken...


1 januari 2014

Lustrumjaar




















Het nieuwe jaar is begonnen! En daarmee het vijfde jaar van dit blog. Een lustrum. Een jaar met goede voornemens, die ik van plan ben dit keer eens serieus aan te pakken. Al dat halve gedoe! Dat moet maar eens afgelopen wezen. :-)

U - beste lezer - zult daar via dit podium getuige van zijn. Over 364 dagen spreken we elkaar in elk geval weer om terug te kijken en te zien wat er van mijn plannen is gekomen. Maar dan vertel ik u hopelijk geen nieuws, want dat heeft u dan al gelezen via dezelfde route.