30 juni 2015

't Slik op










Joszi Smeets was een van de vier aanwezigen die gisteren bij 'tAiland in Lauwersoog in een slikslee stapte. De voorvrouw van de Youth Food Movement was door eigenaren Jan Geertsema en zijn vrouw Barbara Rodenburg uitgenodigd hun nieuwe fileerlokaal te openen. Met hulp haalde ze de sleutel uit de fuik.

Op de dijk sloegen ruim tachtig genodigden het tafereel gade: familie, vrienden en (andere) crowdfunders die het mogelijk hebben gemaakt het fileerlokaal in te richten. Enkelen van hen waagden zich meteen aan het fileren van rode poon. Anderen lieten zich de oesters, kokkels en heek goed smaken onder muzikale begeleiding van Hein Jaap Hilarides, Hendrik Elings en Hans Wijnbergen.

'tAiland van deze Goede Vissers krijgt een plekje in Foodtocht door Friesland, net als andere duurzame initiatieven op het gebied van Friese voedselproductie.

27 juni 2015

Vrolijke varkens




















Er is bijna niets zo leuk als een blij varken. Huppelend tussen het onkruid, luidruchtig smakkend omdat hij brandnetels zo lekker vindt. Op boerderij De Kempenaer van Jaap Frerichs in Echtenerbrug hebben varkens een buitengewoon goed leven. Ze krijgen gezond voer, maar moeten (of mogen) ook een deel van hun dagelijkse rantsoen zelf opscharrelen in de veldjes rond zijn boerderij.

Dat doen ze met plezier. Of soms niet. Dan blijven ze lekker in de stal liggen op het schone stro. Want als je varkens de ruimte geeft, dan zijn ze zindelijk. Ze poepen keurig in een hoek en houden de rest van hun verblijf schoon.

Frerichs bestudeert zijn varkens nauwkeurig. Hij weet hoe ze klinken als ze schrikken, maar weet ook dat ze zo'n zelfde geluidje wel eens maken als een soort startschot voor een hardloopwedstrijd in het veld.

De varkens leven in groepen, zoals in de natuur. Een zeug is heel voorzichtig met haar biggen, die zich in de rand van het nest ingraven. Als zij gaat liggen, duwt ze eerst alle kleintjes aan de kant om er zeker van te zijn dat ze er niet een plet.

Wie nieuwsgierig is naar het leven van gezonde varkens - en wil weten hoe ze smaken - mag komen kijken. Op de website staat wel wanneer. Frerichs verkoopt het vlees van deze scharreldieren, geeft workshops en hij vertelt graag over zijn manier van werken. In Foodtocht door Friesland speelt hij uiteraard ook een rol.

23 juni 2015

Meedoen en kijken











Oerol 2015 zit er weer op. Het was een koude editie, met veel wind en iets te weinig zon, naar mijn smaak. Maar wel met mooie voorstellingen en onverwachte acties van eilanders, zoals op bovenstaande foto's te zien is.

Voor de Leeuwarder Courant mocht ik vijf dagen het eiland over crossen, veel voorstellingen bekijken en daar iets van vinden. Behalve een serie artikelen in de dagkrant en op internet, plus tweets op LC_cultuur leverde dat dit jaar niet zoveel eigen foto's op. Schrijven en fotograferen vallen soms moeilijk te combineren, zeker met een deadline.

Onderstaande foto komt uit Framing van Johannes Bellinkx, een voorstelling via een bijzondere installatie op het Seinpaalduin. Alle veertig bezoekers stonden elk onder een eigen zwarte doek en keken door een kader naar het landschap om hen heen. In deze omgeving verschenen soms onverwachte voorwerpen, mensen of zelfs dieren. De muziek smeedde alles aaneen tot een spannend geheel, waarbij suggestie veel deed. Bijna zouden we als kijkers denken dat Proeftoren Camera Batavia ook meedeed in dit spel van suspense


8 juni 2015

Help Norma




















Gisteren is het huis van Norma Miedema in vlammen opgegaan. Ik kan nog steeds niet stoppen met huilen.

Een paar jaar geleden leerde ik haar kennen. Ze is een vriendin van een kennis van me. Ik mocht er fotograferen en maakte er een serie die ik voor mijn afstuderen aan de Fotoacademie heb gebruikt. Deze heeft nog in het Natuurmuseum Fryslân gehangen, en later heb ik deze serie aangevuld tot een bijzondere aflevering van 'binnen kijken' in de bijlage Wonen en Co van de Leeuwarder Courant. Dat vond ze zelf een grote grap. 'Laatst gekocht: wc-bril met dolfijnen'.

Als er iemand is die alles voor haar dieren over heeft, dan is zij het. Haar hele huis stond in het teken van de opvang van dieren met een trauma of handicap, want voor haar telt elk leven. 'Toen ik zelf met een gebroken nek op het asfalt lag na een motorongeluk heeft men mij ook geen spuitje gegeven', zegt ze dan. Met haar wijze levenslessen (via Facebook en in haar boek Norma's universum) helpt ze anderen kracht te vinden in zichzelf.

Deze bijzondere vrouw heeft nu niets meer. Meer dan achttien dieren vonden de dood, andere worden nog vermist. Norma blijft op haar plek, omdat er misschien nog gevluchte beesten terug naar 'huis' komen.

Ik voel me zo machteloos. Dus doe ik het enige wat ik kan doen, en geef geld.
En schrijf jullie. In de hoop dat jullie - omdat jullie mij een beetje kennen, en weten dat ik dit niet zomaar vraag - ook een steentje bij willen dragen.

Op haar websites www.hetnieuwenormasuniversum.nl en www.normasuniversum.nl kun je meer lezen over haar droom. Haar stichting Help Norma heeft de ANBI-status, mocht dat helpen.

Stichting Help Norma NL87INGB0005008601.

Ze beschrijft op haar site ook haar drijfveren en sluit af met: 'Wijsheid is, niet zwaarder tillen dan je dragen kunt. Liefde is, uitvinden hoeveel dat is.'

Ik hoop op veel liefde.