28 mei 2015

Wad hangt daar...














Oud-voetballer en tegenwoordig columnist Jan Mulder opende vanmiddag de expositie Inspiraties op Wind, Water en Wad in Museum Belvédère. Hij was daar niet als groot kunstkenner, of omdat hij misschien later op de avond toch naar Heerenveen-Vitesse ging. 'Ik sta hier omdat ik de buurman ben van Ben Remkes', aldus de spreker, die al snel de lachers op zijn hand kreeg. Ben Remkes won een aantal jaren geleden miljoenen in de Postcodeloterij en stichtte hiermee een naar hem genoemd cultuurfonds, dat de expositie mede mogelijk maakte.

Maanden geleden bracht ik al mijn bijdrage aan de tentoonstelling in het kantoor van Han Steenbruggen. Die haalde in zijn openingstoespraak aan hoe enthousiast kunstenaars waren over het idee, dat hij zelf werken had opgehaald en dat anderen die hadden gebracht. Toen op zijn kantoor hield hij vier landschappen van het wad bij Holwerd in beraad. 'Ik doe nog geen enkele toezegging', zei hij.

Dus tot deze week zat ik in spanning of de foto's de tentoonstelling hadden gehaald. Ik wist al wel dat ik tot de 'exposanten' behoorde, omdat ik een uitnodiging voor de opening had gekregen. Maar dat kon ook nog betekenen dat het werk wel in de catalogus stond, maar het niet tot de selectie schopte.

Inmiddels weet ik het zeker. Mijn eerste museale presentatie is een feit. Vier van mijn foto's hangen gebroederlijk bij elkaar, naast een Eb-en-Vloedschilderij van Kaneli&Smit. En laat dit duo nu toevallig links op de foto staan. Even verderop in de expositie hangen nog drie schilderijen van hen. Er is altijd baas boven baas…


Van berm naar bord




















Veel planten zijn eetbaar, en ze groeien gewoon in de berm. Voor Foodtocht door Friesland (uitgeverij Wijdemeer) schrijf ik een stukje over eetbare bloemen, omdat mensen onderweg hun eigen salade zouden kunnen plukken. Als je op de fiets zit of wandelt kom je immers genoeg bloeiends tegen.

Om mijn kennis bij te spijkeren riep ik advies in van John Zijlstra van De Wilde Oogst. Op Facebook meldt hij geregeld dat wat hij uit eigen tuin, berm of bos heeft geoogst. In navolging van zijn tips stelde ik het volgende bordje eetbaars samen: (vlnr) paardenbloem, look-zonder-look, vergeet-mij-nietje, fluitenkruid, zuring, pinksterbloem, madeliefje, rode klaver en hondsdraf.

Deze bloemen heb ik speciaal voor de foto geplukt, maar gisteren heb ik mijn salade opgepimpt met wat bloemetjes fluitenkruid, kleefkruid, kruidige hondsdraf, wat paardenbloemblad en het loof van radijs. Hartstikke lekker.

17 mei 2015

Verder met Foodtocht














Dit bijna futuristische tafereel is een stapel drabbelkoeken. Traditioneler kan het haast niet. De Sneker drabbelkoeken stammen uit 1850, toen de familie Haga begon met het bakken van deze lekkernij. Marian Haga behoort tot de vierde generatie die het geheime recept beheert, en die nog zelf bakt. In de oude bakkerij aan de Eerste Oosterkade in Sneek zit zij 's zomers vrijwel dagelijks achter de 'schud'-machine.

Vanuit een trechter stroomt het beslag, dat voornamelijk uit boekweit bestaat, in de hete roomboter. Door het schudden ontstaat een mooie luchtige structuur, die aan spons doet denken. Als het deeg in de hete boter gaart, draait Haga de koeken een keer om. Als ze aan beide kanten mooi bruin zijn geworden, tilt ze ze aan een vork op een bol zeefje. Zo kunnen we uitlekken en afkoelen tot een krokante koek.

Afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst in mijn leven zo'n koek gegeten. Zo uit het handje, nog een beetje warm. Lekker hoor. En ik kan me voorstellen dat ze gevuld met slagroom of fruit ook een traktatie zijn.

Meer over drabbelkoeken in mijn boek Foodtocht door Friesland, dat later dit jaar uitkomt bij uitgeverij Wijdemeer.

 

8 mei 2015

Kleurrijk en krachtig




















Dit is Els de Boer. Ze is trainer, coach en interim-manager. Iemand die vanuit haar hart werkt, intuïtief en open. Een tijdje terug kwam ze bij mij, omdat ze een journalist nodig had die haar kon helpen met de informatie op haar website. En ze wilde ook nieuwe foto's. Dan sla je bij mij natuurlijk twee vliegen in een klap.

In een eerste gesprek heeft ze me vertelt wat haar werk inhoudt. Welke problemen ze helpt oplossen, en welke feedback ze krijgt. Op basis daarvan heb ik alle teksten op haar website doorgenomen en herschreven.

Vervolgens hebben we ons gebogen over mogelijke blogberichten en foto's die ze daarbij zou kunnen gebruiken. Kleurrijk, symbolisch, krachtig… Foto's die passen bij haar en bij wat ze te zeggen heeft. Er zijn heel wat ideeën over tafel en mailtjes over het internet gegaan om alle puntjes op de i te zetten, totdat we allebei tevreden waren over het resultaat. Enfin, oordeel zelf: www.elsdeboeradvies.nl.


7 mei 2015

Standpunt



















Het is al weer een half jaar geleden dat ik Kunstmaand Ameland bezocht met Titeke Postma. Als altijd vergezeld van onze camera's.

Nu kwamen we vooral om kunst te kijken, maar af en toe zagen we de kans schoon om ook een plaatje te schieten. Zoals dit. Een raar-maar-waarkiekje. Niets geënsceneerde aan. Ik kon het zo fotograferen, maar het oogt wel gek.

Een kwestie van standpunt, dat blijkt maar weer eens.

1 mei 2015

Wad nou








Een tijdje geleden mocht in aan directeur Han Steenbruggen van Museum Belvédère in Heerenveen mijn foto's van het wad laten zien. Hij is bezig met de voorbereiding voor de expositie Improvisaties op Wind, Water en Wad. Van de zes prints op aluminium die ik mee had, wilde hij er vier houden. 'Maar ik beloof niets, ik weet pas welke ik meeneem als ik aan het inrichten ben', waarschuwde hij.

Toch kreeg ik na een week of wat twee bruikleenformulieren toegestuurd, waarvan ik er één ondertekend terug moest zenden. En deze week kreeg ik een mail met als aanhef 'beste exposant'. Kijk, dan komt het heel dichtbij.

In deze mail vertelde hij dat er negentig kunstenaars deelnemen van diverse disciplines. Dat zij daarom alleen hun partner mee kunnen nemen naar de opening op 28 mei.

Eigenlijk is nog steeds niet duidelijk welk werk de tentoonstelling zal halen, maar ik kom dus wel in de catalogus te staan. En dat in een prachtig rijtje met namen als Jan Roos, Jan Wolkers en Jentsje Popma. Met Willem van Althuis, Boele Bregman en Gerrit Benner. En uiteraard vrouwen, zoals Anke Roder, Krin Rinsema en Beppe Kessler. En mijn week kon al niet meer kapot… Maar daarover later meer.