14 november 2011

Miniatuur


















(Bettina von Zwehl bij Purdy Hicks Gallery, Londen)

Soms zie je op Paris Photo iemand die compleet tegen alle trends in gaat. Bettina von Zwehl is zo'n fotograaf. In plaats van groot te werken, beperkt zij zich tot klassieke miniaturen. Deze van 'Edie' bijvoorbeeld (2011).

In deze serie 'Miniature portraits 2011' hebben de foto's een doorsnee van nauwelijks 5 centimeter en de lijsten zijn zo'n 15 centimeter hoog. Een heel verschil met bij tijd en wijle metershoge beelden die schreeuwen om aandacht. De kijker wordt bij Von Zwehl naar het portret gezogen als naar een zwart gat.

Maar een gat is het allerminst. De portretten hebben een tijdloze schoonheid. Sommige zitters kijken de toeschouwer aan, anderen zijn juist 'en profile' geportretteerd. Wat leidt tot een vergelijking met beroemde schilderijen als dat van de Cosimo de Medici door Bronzino, of die van de hertog en hertogin van Urbino van Piero della Francesca.

Papier



















(Vik Muniz bij Xippas, Parijs)

Deze foto doet geen recht aan het werk van de Braziliaanse fotograaf Vik Muniz, dat een stuk ingewikkelder is dan je hier kunt zien. Deze foto hing bij galerie Xippas tijdens Paris Photo. Muniz maakte eerst een klassiek schilderstuk na, in papier. Als je het van nabij bekijkt, zie je dat het papier is gescheurd - niet geknipt. En dat het niet het papier zelf is dat is ingelijst, maar een foto daarvan.

Muniz - die woont en werkt in New York - maakte meer foto's van werk dat hij uit bijzondere materialen had opgebouwd. Hij modelleerde wolken van watten, schilderde portretten van suiker van kinderen van suikerplantagemedewerkers. En behalve pigment en afval gebruikte hij ook diamanten, (ijzer)draad en chocolade. Op dit filmpje vertelt hij hierover. Niet alleen interessant, maar ook heel grappig. Kijken!

Essentie


















Je kan nog zoveel praten over wat de essentie is van een beeld, maar de Kleine Prins kan alles in perspectief plaatsen met één klein zinnetje: L'essentiel est invisible pur les yeux. De essentie is onzichtbaar voor het oog. Het klopt, en geldt voor alle kunst, dus ook in belangrijke mate voor een goede foto...

Waarheen?













Bewegwijzeren is niet de sterkste kant van de Fransen...

Natuurlijk kun je onmogelijk heel Parijs vol hangen met bordjes die naar een evenement leiden. Maar afgelopen week waren Titeke Postma en ik in Parijs om Paris Photo te bezoeken. En niet alleen deze manifestatie, maar ook andere foto-evenementen daar omheen. Zoals Off Print, een fair met uitgeverijen van boeken, tijdschriften en andere publicaties over fotografie.

Eenmaal uit de juiste metro gestapt was het zoeken naar het juiste adres. Op een paar honderd meter van de beurs zagen we aan een boom een A4-tje wapperen met 'Off Print' erop. Zo'n 50 meter verder nog een. En dat was het. En ook Fotofever, een nauwelijks concurrerende beurs met galeriehouders, tegenover het grote Grand Palais, was bescheiden met pijltjes. Deze hing vlak bij de ingang, maar een groot banier voor het raam had ons al laten weten dat we goed zaten. Mooi op tijd dus, die Fransen.

Nieuwe plek













Paris Photo heeft een nieuw onderkomen gekregen. Na jaren ondergedoken te hebben gezeten in het donkere en warme Caroussel de Louvre mochten de galeriehouders en bezoekers dit jaar opgelucht adem halen in het ruime, lichte en vooral grote Grand Palais. Wat een oase, ondanks grote drukte. Het was alsof de expositie kleiner was dan andere jaren, omdat het paleis de stands leek op te slokken.

Evengoed waren er 117 galeriehouders uit 24 landen naar de Franse hoofdstad gekomen om hun stal te promoten. Van deze waren 49 partijen nieuw op Paris Photo. Net als 7 van de 18 aanwezige uitgevers en antiquairs. Medewerkers van Noorderlicht uit Groningen was dit jaar uitgenodigd als VIP-gast, de organisatie was vertegenwoordig met curator Wim Melis, directeur Ton Broekhuis en Olaf Veenstra.

Onder de exposanten klinkende Nederlandse namen als Erwin Olaf, Ruud van Empel en Rob Hornstra, Viviane Sassen en Bertien van Manen. Elders in Parijs waren nog meer Nederlanders vertegenwoordigd op andere festivals, maar daarover later meer.

7 november 2011

Ambitie


















Marten Wiersma uit Ee stond op 22 oktober in de rubriek 'watkostdat', onderdeel van het economiekatern van de zaterdagbijlage van de Leeuwarder Courant. Voor hem is jagen geen hobby of sport, maar een passie. En dat mag wat kosten.

Voor zijn jas alleen al betaalde hij bijvoorbeeld 550 euro. Een getrainde Duitse staande draadhaar kostte hem 1250 euro en zijn hagelgeweer 2500 euro. Jaarlijks komen daar de kosten van het KNJV-lidmaatschap plus verzekering, een reisje naar Duitsland en patronen bij.

Ook een leuk verhaal voor Ambitie dus, de banenkrant van het Noorden. Deze verschijnt aanstaande woensdag en valt dan in de bus bij 30.000 abonnees. Met daarin wederom mijn foto van deze Wiersma.

2 november 2011

Spaans experiment













Begin oktober was ik een week in Spanje. Om foto's te maken, maar waarvan precies... Ik kreeg de kans te fotograferen voor een expositie in De Nieuwe Mulderij (El Nuevo Fresado). Hier wordt in december weer een serie tapasavonden gehouden, georganiseerd door wijnwinkel El Gusto uit Leeuwarden.

Mijn timing was niet optimaal, de wijnoogst was net achter de rug en de olijvenoogst liet nog een maand op zich wachten. Met mijn vriendin/assistente ging ik op zoek. Druiven zochten we, en mooie oude olijfbomen. Bijzondere straatjes ook, of bijzondere mensen. We slaagden erin met een hele lading beelden thuis te komen. Van alles wat. Nu nog een keuze maken om te exposeren in december. Er is uiteindelijk genoeg, al had ik in eerste instantie het idee van niet.

Deze foto was eigenlijk een testshot om te zien of de camera-instellingen de juiste waren voor de sfeer van de avond. Conclusie? Ja.