tag:blogger.com,1999:blog-38212743347880541712024-02-08T05:25:53.851+01:00Gitte Brugman FotojournalistiekGitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.comBlogger498125tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-67533597968536690832022-02-09T21:41:00.001+01:002022-02-09T21:41:06.610+01:00Zeldzame rassen<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjygYAcUDwTu6Oz8lFjFHDA1q_5rpjN2SzcYUaGPnJstEUKz6wjC1oLTIMMQaIGmAQiVIljWU0HyIYEy32wY68KXQz9y46MI28kYVPgnjO8wldOGCBDbijeqn3z9KNCpSa7c0QVh4G-zjbckQXZb6-n40aIvTk_9p0QyhuH9JgMzI6DWhc7pPampjEB" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img alt="" data-original-height="1275" data-original-width="2000" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjygYAcUDwTu6Oz8lFjFHDA1q_5rpjN2SzcYUaGPnJstEUKz6wjC1oLTIMMQaIGmAQiVIljWU0HyIYEy32wY68KXQz9y46MI28kYVPgnjO8wldOGCBDbijeqn3z9KNCpSa7c0QVh4G-zjbckQXZb6-n40aIvTk_9p0QyhuH9JgMzI6DWhc7pPampjEB=w322-h205" width="322" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: left;">Maartje Roos - Lotje een Zeeuws-Fries melkschaap</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Dit verhaal schreef ik voor de Leeuwarder Courant (4-2-2022):</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;"><b><span style="font-size: medium;">Terug in de tijd met zeldzame rassen</span></b></div><div style="text-align: left;"><br /></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><b>In haar vrije werk mag
fotograaf Maartje Roos graag teruggaan in de tijd. Bij het maken van
het beeld <i>Eartiids Earnewâld</i> kwam
ze op het spoor van zeldzame huisdierrassen. </b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Veel mensen weten wel dat de
orang-oetan en de ijsbeer op punt
van uitsterven staan. Maar dichter
bij huis dreigen ook bijzondere rassen te verdwijnen. Wat te denken
van de Hyacintduif of het Groninger
paard? Van de laatste zijn nog maar
negen dekhengsten in leven. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Fotograaf Maartje Roos kwam op
het idee voor haar serie <i>De laatste in
hun soort</i> bij het maken van de foto
<i>Eartiids Earnewâld</i>: een beeld van
het dorp zoals dat er honderd jaar
geleden uit zal hebben gezien. Roos
combineert altijd vele elementen
tot één landschap en dat is ook dit
keer het geval. Op de voorgrond onder meer een boer met twee Friese
roodbonte koeien in een praam. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">,,As bern seach ik allinnich swartbûnte kij yn it lânskip’’, vertelt ze. Dat er meer rassen zijn, leerde ze later. Voor deze foto kwam ze in contact met de Stichting Behoud Roodbont Friese vee. Behalve voor het panorama Earnewâld, besloot ze een
foto te maken van koe Janke 278 en
zocht daarbij een passende stal.
,,Doe like it my moai dat dêr ek wat
hinnen omrûnen…’’ Dat moesten
natuurlijk Friese hoenen zijn, die er
in allerlei kleurvarianten blijken te
zijn. Op deze foto figureren twee
exemplaren van het kleurslag roodkoekoek.
Zo was een idee voor een nieuwe
serie geboren. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">De Friese hoen (goudpel-haan) kwam op portret tegen de
achtergrond van Friese tegeltjes.
Het kevertje op de voorgrond is overigens een toevalstreffer. ,,Die rûn
tafallich yn myn hûs. Dy is moai,
tocht ik.’’</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Roos verdiepte zich in de lijst van
zeldzame huisdierrassen, en koos er
een aantal dat de status bedreigd of
zelfs kritiek draagt. Na de grupstal
en de tegeltjes besloot ze dat ze hen
wilde vastleggen in een passend decor: de omgeving waarin ze thuishoren met daarin een typerende boerderij. Ze dook in naslagwerken, nam
contact op met allerlei rasverenigingen en bezocht bijvoorbeeld de
hengstenkeuring van het Groninger
paard. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">,,Yn de jierren tachtich is Baldewijn fan ’e slacht rêden. Om it ras te
bewarjen, moat der in oar ras by ynfokt wurde. Sy binne der no mei oan
’e gong om wer in krachtich hynder
werom te krijen mei foar folle spieren.’’ Ruin Gruno staat in een veld
met bloeiend vlas, zoals dat vroeger
veel op kleigrond werd verbouwd.
,,Foar it flaaks wie ik betiid op paad.
Mar ik koe it fjild net fine... De blomkes wienen moarns noch net iepen,
sa die bliken.’’ </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Op de achtergrond
een typisch Groninger kop-halsromp-driekapboerderij.
Toen ze eenmaal op gang kwam,
stelde Roos zichzelf nog een eis. Ze
wilde in haar serie ook de verschillende, passende seizoenen aan bod
laten komen. Gruno staat in vlas dat
bloeit rond juni, het blauwgrasland
op de foto met de zwarte bij is rond
dezelfde tijd in volle pracht. Haan
Karel is een Kraaikop, die vooral
voorkwam in Brabant en Gelderland. Hier koos de fotograaf voor de
bloeiende fruitbomen van de Betuwe. ,,Ik woe beslist fan dy âlde stammen... en de blommen binnen einliks mar ien dei echt moai.’’ </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Al met al een heel geregel. Zo tufte
ze helemaal voor niets naar Brabant
voor een boerderij, omdat de eigenaar zijn woning niet op de foto wilde. Hij meende dat Roos alleen de
bomen voor het pand nodig had.
Om precies het uitzwermen van de
zwarte bij te kunnen vastleggen,
verbleef ze enkele dagen op Texel.
En bij aankomst in Zeeland voor
melkschaap Lotje bleek dat het
Zeeuwse en Friese ras zo weinig verschillen hadden, dat tegenwoordig
wordt gesproken van het Zeeuws-Friese melkschaap. De sneeuw viel
overigens pas later... </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Met Brabant kwam het goed, de
kortgevelboerderij Vagevuur in Aarle-Rixtel is beland op het portret van
de Nederlandse landgeit Pier. Op deze foto ook perenbomen waaruit het
blad al is gevallen, maar waaraan de
vruchten gouden balletjes lijken.
Dan zijn er nog Olivia de Bonte
Bentheimer, die lekker naar eikels
mag wroeten op het erf van een
Twents loshoes. En Sjors het oranjegezinde Thrianta-konijn, tegen de
met stro versierde gevel van een
Drentse boerderij. ‘Als boeren geen
geld meer hadden voor planken (...)
dan gebruikten ze stro. De gekruiste
strobindingen waren ook nog eens
fraai, eenvoudig aan te brengen en
zorgden voor goede ventilatie’, zo
beschrijft Roos, die bij elke foto een
korte toelichting schreef. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Roos heeft alle door haar geportretteerde dieren samengebracht in
het groepsportret <i>Hommage</i>. Daarmee brengt ze niet alleen een ode
aan deze bijzondere rassen, maar
ook aan de zeventiende-eeuwse
schilder Roelant Savery. In een gestileerd bos staan bovendien twee extra gasten: het nog zeldzamer Hulstlander konijn Joris en de Saarlooswolfshond. Met de kop in de nek
huilt hij als leider van de roedel, de
laatste in zijn soort. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><b><br />Leeuwarden - Galerie De Roos van
Tudor: Eewal 47-49, do en vr 13-17
u, za 11-17 u, 5 feb t/m 27 maart 2022,
www.roosphotography.nl, www.roosvantudor.nl</b></div>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-43612992132375581152022-01-03T09:17:00.001+01:002022-01-03T09:17:38.361+01:00Op vele fronten actief<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjK9YqE3ubARuVHjdqKqUj8JcmFy2yLZnVyc1Nor1lnWwRjH0VRMm_q0BieliQWPjtfU7rKE-89OULwV51m5l62LIVoyAA22ddJ21HtAFLWvM8_sDL5cQAE9qGZscFalndRmXPQSv-4A4lNDtmwOijSt70umD6rTG3vPeolTbE0le7ALhSq3VhhCR4j=s4252" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2835" data-original-width="4252" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjK9YqE3ubARuVHjdqKqUj8JcmFy2yLZnVyc1Nor1lnWwRjH0VRMm_q0BieliQWPjtfU7rKE-89OULwV51m5l62LIVoyAA22ddJ21HtAFLWvM8_sDL5cQAE9qGZscFalndRmXPQSv-4A4lNDtmwOijSt70umD6rTG3vPeolTbE0le7ALhSq3VhhCR4j=s320" width="320" /></a></div><br /><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Dit artikel van mij verscheen op 27 november in de Leeuwarder Courant. Ik maakte er bovenstaande foto van Christiaan bij.</p><p><b><span style="font-size: medium;">Schilder Christiaan Kuitwaard
op vele fronten actief</span></b></p><p><b>Christiaan Kuitwaard werkt zeer
gedisciplineerd en
op verschillende
fronten. Maandag
komt zijn 500ste
White Box Painting online, en
hij exposeert
momenteel op
Ameland en
in Heerenveen.</b></p><p>Schilder en tekenaar <a href="www.christiaankuitwaard.nl ">Christiaan Kuitwaard</a> uit
Oldeberkoop heeft tekendwang en combineert die
met een ijzeren discipline. Naast
zijn hoofdwerk (olieverfschilderijen met landschappelijke structuren van strand, water, vogelvluchten of bosgrond) houdt hij enorm
van schetsen en tekenen, en raakt
daarbij nooit uitgekeken op bijvoorbeeld zijn eigen tuin of het
strand van Vlieland. In <a href="http://www.galeriegetekend.nl">Galerie Getekend</a> in Heerenveen exposeert
hij momenteel een overzicht van
verschillende type tekeningen. </p><p>Schetsboekjes tonen potloodtekeningen in klare lijnen van golven
op het strand. Of de bloem uit de
magnoliastruik, van het punt van
openbreken tot het afsterven, in
één lange leporello (uitvouwbaar
boekje). Deze maakte hij met fineliner. ,,Sommige lijnen heb ik iets
dikker aangezet, zodat ik de suggestie wek dat deze bloem dichterbij is.
Anders heb je zoveel lijnen door elkaar’’, wijst hij op een tweede leporello met de levenscyclus van een
amaryllis. </p><p>De rastertekeningen op de expositie zijn iets ouder. Hierbij heeft
Kuitwaard zijn papier opgedeeld in
vakjes en deze ingevuld met rondjes, kruisjes, stipjes of streepjes, zodanig dat de impressie van een
landschap ontstaat. De titel bomen
versterkt dat idee. ,,In deze van 100
bij 100 heb ik dus 10.000 handelingen verricht’’, rekende hij uit. En
dan telt hij niet mee dat hij sommige hokjes weer leeg gumde of aanvulde met een tweede vormpje of
schaduw, om een mooier beeld te
krijgen. </p><p>Soms gebruikt hij een raster van
puntjes of dunne lijnen over een
‘gewoon’ landschap. Zo wekt hij de
suggestie dat de bezoeker van binnen naar buiten kijkt. ,,Ik vind het
fijn om duidelijk te maken dat het
niet de realiteit is.’’ </p><p>Naast lineaire tekeningen toont
hij bovendien tonale tekeningen,
met zachte overgangen tussen de
grijstinten. ,,Voor mij zijn die twee
disciplines gescheiden, al probeer
ik ze tegenwoordig ook met elkaar
te combineren’’, zo valt te zien in de
expositie. </p><p>De expositie in Galerie
Getekend is niet de enige voor
Kuitwaard. Tot 1 december exposeert hij met fotograaf Johannes
Bosgra uit Burgum tijdens Kunstmaand Ameland in Maritiem Centrum Abraham Fock. De twee kennen elkaar van het project Verhalen in het Landschap, waarin Kuitwaard Bosgra begeleidde. Ze
hebben een klik. Ze delen de zorg
voor de teloorgang van de natuur
en houden van dezelfde muziek. </p><p>In hun project <i>Schakels </i>bewerkt
Kuitwaard foto’s van bomen en
bos, die Bosgra heeft gemaakt. ,,Hij
stuurt me er een aantal toe. Daar
selecteer ik uit. Soms vraag ik hem
of hij ze nog wat wil bewerken:
lichter of donkerder maken bijvoorbeeld.’’ Bosgra print de foto’s
op glanzend fotopapier. Kuitwaard: ,,Dat levert een mooi contrast op met de bewerking. En olieverf hecht erg goed op dat papier.’’ Hij toont daarbij geen respect voor
de foto’s, bekent Kuitwaard. ,,Ik
durf er alles mee te doen: schuren,
krassen en beschilderen.’’ </p><p>De werken die nu te zien zijn,
hebben ze voorlopig <i>Etudes </i>genoemd. Het zijn voorstudies van
wat uiteindelijk werken van 1 bij 1
meter moeten worden. Het tweetal
wil componisten uitnodigen er
muziek bij te maken. ,,Jacob ter
Veldhuis bijvoorbeeld. Of Kate
Moore, Nils Frahm... En het liefst
Philip Glass, maar die is misschien
wat te hoog gegrepen.’’ </p><p>En dan zijn daar al sinds 2010 zijn
<a href="http://whiteboxpainting.blogspot.com">White Box Paintings</a>. Maandag publiceert hij online zijn vijfhonderdste stilleven uit deze serie. ,,Ik werk
altijd vooruit.’’ Die van maandag is
dus al zo’n anderhalve maand
klaar. ,,Het paneel moet een tijdje
de droogkast in en daarna scan ik
’m.’’ </p><p>Tientallen, zo niet honderden
voorwerpen heeft hij al wit geschilderd. En eenmaal wit gepositioneerd in dezelfde halfopen witte
kist, zodat hij zich vooral kan toeleggen op de schaduwen van het
voorwerp. Een glas of kopje, een
stukje papier, takken of schedels,
een fles schoonmaakmiddel of een
dood vogeltje... </p><p>Elke week maakt hij zo’n schilderij, altijd op hetzelfde formaat paneel. ,,In olieverf, nat in nat.’’ Twee
boeken verschenen er inmiddels
met de eerste delen van deze collectie. Museum More in Gorssel besteedde er twee jaar geleden uitgebreid aandacht aan. ,,Ook hier
maak ik tekenstudies voor’’, zegt
hij tussen neus en lippen door. </p><p>Alsof dit allemaal nog niet genoeg is, begon hij onlangs met Jan
Kleefstra aan Boswerk. Nadat ze samen een jaar lang elke vrijdagmiddag ergens in het veld samenkwamen om een aquarel (Kuitwaard)
en notities (Kleefstra) te maken, resulterend in het boek Veldwerk,
richten ze hun blik nu op de Friese
bossen. Opnieuw gaan ze een jaar
lang elke vrijdag op stap. Er is één
verschil met vorige keer. Kuitwaard lacht: ,,Maar nu ’s ochtends.’’ </p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-2421446055641207412021-12-30T17:49:00.001+01:002021-12-30T17:49:15.714+01:00Panorama's<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjy2X15_J98zIRquTedYva9FgYu4c0QggP8ZSpZO5T_2mepYEEYJjHe0HCIb5QHKOvZrWjUIjWGfMEeH2u5rGg-KEs6OLSVg_BaN8m0-TUon9WiiFy8wvy9LX18Ba0fYakwPShCFLOcgS0d3NdMZ7kgqwT_m-PygS4jIacXqJaCbyWzL0UNcP0LCrBA=s1180" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="663" data-original-width="1180" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjy2X15_J98zIRquTedYva9FgYu4c0QggP8ZSpZO5T_2mepYEEYJjHe0HCIb5QHKOvZrWjUIjWGfMEeH2u5rGg-KEs6OLSVg_BaN8m0-TUon9WiiFy8wvy9LX18Ba0fYakwPShCFLOcgS0d3NdMZ7kgqwT_m-PygS4jIacXqJaCbyWzL0UNcP0LCrBA=s320" width="320" /></a></div><br /> <p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>(foto Siebe Swart)</p><p>In <a href="https://panorama-mesdag.nl/zien-en-doen/tentoonstellingen/time-and-tide-nl/">Museum Panorama Mesdag</a> hangen momenteel grote zwart-wit panorama's van <a href="https://www.siebeswart.nl/index">Siebe Swart</a>. Voor de <a href="http://lc.nl">Leeuwarder Courant</a> schreef ik erover, in mijn fotorubriek. </p><p>Panorama's in de stijl van Mesdag</p><p>Maak de eettafel maar helemaal leeg, voordat je het
boek <i>Time and tide wait for
no man </i>van Siebe Swart
(Amsterdam, 1957) openslaat.
Want dit is pas echt panoramafotografie. Het
uitgestrekte landschap met zonsondergang
bij Noordpolderzijl is de enige foto in kleur
in het boek. Verder beperkt Swart zich tot
zwart-wit. </p><p>Echt wit zijn zijn foto’s overigens niet. Het
boek (uitgegeven in eigen beheer) is gedrukt
op heel lichtgrijs papier, waardoor witte
elementen in zijn fotografische landschappen nooit te ‘hard’ zijn. Windmolens zijn zo
geen indringers in het landschap, maar objecten in de verte. Vergelijkbaar met verweerde palen van oude golfbrekers of Wachters
van Walcheren bij Westkapelle. Het grijs
maakt het geheel tegelijk iets omfloerst en
een tikkeltje somber. </p><p>Swart leerde tijdens zijn opleiding aan de
AKI in Enschede werken met een zogeheten
technische of platencamera, beeldbewerken
en afdrukken. Zijn eerste opdracht was het
fotograferen van Amsterdam in panorama.
Daarvoor maakte hij verschillende foto’s
vanuit hetzelfde standpunt terwijl de zon
opkwam. Het ene deel nog donker, een ander
deel al verlicht. Die monteerde hij tot één
geheel.</p><p>Tegenwoordig fotografeert Swart digitaal
met een robotcamera die tientallen beelden
maakt van een plek die hij kiest. Thuis
smeedt hij die in zijn computer samen tot
een enorm moederbestand, waaruit hij het
beeld selecteert dat hij voor ogen had. </p><p>Weidsheid en leegte, zonsopgang, storm of
mist zijn de ideale omstandigheden voor de
fotograaf, vindt Swart, die het liefst in de
ochtend fotografeert, als het net licht wordt.
Zijn beelden zijn over de volle breedte
scherp, waardoor alle elementen zoals ribbels in het zand, vogels boven de kim,
schuim op de golven en zeekraal in het slib
te onderscheiden zijn. Ze variëren in grootte
van twee pagina’s tot twee plus nog eens
twee uitvouwers van anderhalve pagina.</p><p>Het is niet voor niets dat ze tot eind februari te zien zijn in Museum Panorama Mesdag
in Scheveningen. Hendrik Willem Mesdag
schilderde 140 jaar geleden het uitzicht op de
zee en Scheveningen vanaf het Seinpostduin.
Dat duin zou worden afgegraven om plaats
te maken voor hotels en vakantievilla’s. Zijn
werk kun je zien als een ‘politiek protest’.
Ook Swarts foto’s dwingen tot nadenken
over de natuur, de zee en ons handelen. Voor
je ’t weet is dit weidse landschap verloren.</p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-56210414438509937982021-12-30T13:40:00.001+01:002021-12-30T13:40:17.130+01:00Internationale<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiw4_NVmJ8hmTEfARVHb2g5vdRkkNEqQs0KrEA36miTMqHcwsL2WNa7bnCYpEBRF-itHOS0DeLKLoWRHZ2Vm8wZAsUX7f7p3J_p1xjbmDBmUWFxJ087sKE94AXFcsFB-rxxy0eRFWfSCUcA1Xz0HY6Wvv_ljmC0Y6P4rPYgBZHBCU-6vBNLMB2rEKIh=s5660" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3773" data-original-width="5660" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiw4_NVmJ8hmTEfARVHb2g5vdRkkNEqQs0KrEA36miTMqHcwsL2WNa7bnCYpEBRF-itHOS0DeLKLoWRHZ2Vm8wZAsUX7f7p3J_p1xjbmDBmUWFxJ087sKE94AXFcsFB-rxxy0eRFWfSCUcA1Xz0HY6Wvv_ljmC0Y6P4rPYgBZHBCU-6vBNLMB2rEKIh=s320" width="320" /></a></div><br /> <p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Deze foto maakte ik voor de Leeuwarder Courant bij onderstaand artikel:</p><p><span style="font-size: medium;">'Internationale' schalt door Tripgemaal</span></p><p><b>GERSLOOT ‘Ontwaakt verworpenen
der aarde’, klonk het zaterdagmorgen luidkeels in het Tripgemaal.
Frits Lambrechts leende zijn stem
aan Domela Nieuwenhuis en zong
mee met het koor De Reade Hoeke. </b></p><p>Hij heeft vrijdagmiddag in de kleine
studio van Adri de Boer de lezing ingesproken, die Domela Nieuwenhuis in 1889 in Café Zwart in Appelscha hield. Nu zit oud-acteur en-zanger Frits Lambrechts in het Tripgemaal te luisteren naar het koor De
Reade Hoeke uit Heerenveen en omgeving. ,,Kom op, ferskopten dy’t wy
binne’’, zingen de mannen en vrouwen in het Fries. De andere aanwezigen zijn muisstil, want er worden
opnames gemaakt. </p><p>Lambrechts kreeg twee jaar geleden al het verzoek van Jort Mercuur
en Miriam van der Meer om zijn
stem te lenen aan Domela Nieuwenhuis, in Friesland liefkozend Us Ferlosser genoemd. Hij kwam op voor
de veenarbeiders, die in erbarmelijke omstandigheden werkten en leefden. </p><p>In 2019 was het honderd jaar geleden dat Domela stierf. Mercuur en
Van der Meer vonden dat de socialist in dat herdenkingsjaar te horen
moest zijn in hun historische tentoonstelling over turfwinning en
leefomstandigheden in de streek.
Jorts vader Thom Mercuur wilde dat
het Tripgemaal een gedenkplek voor
de voormalig dominee zou zijn, en
dan past zo’n soundscape daar helemaal bij. </p><p>Door de bekende omstandigheden, kwam het niet eerder van de opnames, maar Lambrechts is dit
weekeinde op dreef. Domela kwam
oorspronkelijk uit Amsterdam. Hij
was een rijzige man en kon zonder
elektronische versterking een menigte toespreken. Er is natuurlijk in
die tijd nooit een opname gemaakt.
Dat er een lezing bewaard is gebleven, is te danken aan een ijverige
stenograaf. ,,Terwijl mensen van
heinde en ver kwamen om hem te
horen spreken’’, aldus Van der Meer. </p><p>,,Mensen waren dan muisstil,
want ze wilden geen woord missen’’,
meent Lambrechts. Dat hij werd gevraagd, is geen wonder. De Amsterdamse acteur heeft ondanks zijn 85
jaar nog een dijk van een stem. Bovendien zong hij in zijn jonge jaren
menig strijdlied. </p><p>Dat blijkt als Han Steenbruggen,
directeur van Museum Belvédère,
ook even komt luisteren. Hij heeft
twee oude singletjes meegenomen.
Eén waarop Lambrechts met Jules de
Korte <i>Waar blijft de tijd</i> zingt, en een
zogeheten Varagram met <i>Samen
staan we sterk</i> en <i>De zegeningen
van het kapitaal</i>. Steenbruggens ouders waren lid van de socialistische
omroepvereniging. ,,Je kon zo’n
plaatje zó bestellen’’, zegt hij. ,,Toen
was de VARA nog links’’, constateren
de mannen met de nodige weemoed.</p><p>Lambrechts was dit weekeinde te
gast in Gersloot. Vrijdagavond heeft
hij doorgebracht met Van der Meer
en Mercuur, onder het genot van
een goed glas rode wijn. Want ja, hij
drinkt wel. In tegenstelling tot Domela, die behalve vegetariër ook de
drank afzwoor met de woorden:
‘Drinkende arbeiders denken niet,
denkende arbeiders drinken niet’,
vertelt Martzen Dijkstra, dirigente
van De Reade Hoeke. </p><p>Het koor ontstond in de jaren
tachtig, de tijd van de vredesbeweging. Destijds was het een echt
strijdkoor, en reisde het naar festivals om soortgelijke ensembles te
treffen. De Internationale staat uiteraard op het repertoire en wordt in
het Tripgemaal ook gezongen. Als
Lambrechts zich bij de groep aansluit, davert zijn nog altijd formidabele stem over die van de anderen
heen. </p><p>Het koor zingt tegenwoordig ook
andere nummers. Zoals <i>Tourdion</i>,
een Frans drinklied. ,,Mooi hè’’, zegt
Lambrechts als hij weer op een bankje zit te luisteren, in afwachting van
soep en brood. Maar laat Domela het
niet horen...</p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-5597407555284403292021-06-10T10:35:00.001+02:002021-06-10T10:35:00.191+02:00'Voor de ander niks, voor mezelf is hier alles' <p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6REunw5naASbW_GmAGEMe66LOEn2QO7z4cAVczDfl0i66SUm4To7zxauJ3mFQ20gzE2bpbV_SBnK3dAJl6KWR8w3bGiyCSxlRXxhGoh5XAZea3-_WYf-SNtLWBgnkHxChf20UetEeDLw/s1200/Klaas+Pieterman+-+Niekerl.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="801" data-original-width="1200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6REunw5naASbW_GmAGEMe66LOEn2QO7z4cAVczDfl0i66SUm4To7zxauJ3mFQ20gzE2bpbV_SBnK3dAJl6KWR8w3bGiyCSxlRXxhGoh5XAZea3-_WYf-SNtLWBgnkHxChf20UetEeDLw/s320/Klaas+Pieterman+-+Niekerl.jpg" width="320" /></a><br /><br /></p><p>Deze foto maakte <a href="http://www.carolinepenris.nl">Caroline Penris</a> van Klaas Pieterman uit Niekerk. Hij is een van de mensen die zij sprak voor haar project <i>Komen en gaan</i>. Van hem is het citaat: 'Voor een ander niks, voor mezelf is hier alles.'</p><p>Penris verhuisde zelf in 2016 voor de liefde van Groningen naar Eenrum. Het was haar twintigste verhuizing. In Eenrum kwam ze mensen tegen, die de tachtig waren gepasseerd, maar het dorp nog nooit hadden verlaten. Hoe kwam het dat zij nooit een reden hadden gehad om te verhuizen? Die vraag vormde het begin van <i>Komen en gaan</i>. Want hoe zat het met anderen in de gemeente Hogeland?</p><p>Penris portretteerde verschillende mensen. Van de Braziliaans-Nederlandse Anne die Rottum als toevluchtsoord ging zien tot Hans Kosmeier, de laatste bewoner van borg Verhildersum. Ze laat ze vertellen waarom ze zich al dan niet thuis voelen op de plek waar ze wonen. Wat zien ze in het land achter de dijk en waarom passen die ruimte en stilte soms als een cocon.</p><p>Voor de <i><a href="http://www.lc.nl">Leeuwarder Courant</a> </i>besteedde ik aandacht aan <i>Komen en gaan </i>in <a href="https://www.dekrantvantoen.nl/vw/article.do?v2=true&id=LC-20210528-ZU07012007&vw=txt&lm=git%2CLC%2C0#" target="_blank">mijn maandelijkse fotorubriek</a>. Wie interesse heeft in de verhalen, kan die nalezen op de eigen website van het project: www.komenengaan.online en kan daar ook het boek bestellen. Daarin komen Penris' foto's nog beter uit dan op de site.</p><p>De portretten zijn persoonlijk en aangevuld met beelden die het verhaal versterken. Je krijgt zo meteen een goed beeld van de omgeving waarover de geïnterviewden praten. De ruimte, de dijk, de wind in de bomen... En dan zijn daar bovendien de vogels, altijd al een mooi symbool voor komen en gaan. </p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-83434411199261101182021-06-08T10:29:00.001+02:002021-06-08T10:29:13.462+02:00NL in het kwadraat<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ1BOfEAmEnytiNUPn2BUSCDvZNWenRiEG_SmNFzC5CmbP_YLwo9wC-wnY-9X30_eZf_I0sUWx-Xx1krdNu1vJdjAWVceoWZldnROIWUaN4r1SksbfFL_r2IM6Or5gFpeTvf3OUi8IY0c/s2048/36.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ1BOfEAmEnytiNUPn2BUSCDvZNWenRiEG_SmNFzC5CmbP_YLwo9wC-wnY-9X30_eZf_I0sUWx-Xx1krdNu1vJdjAWVceoWZldnROIWUaN4r1SksbfFL_r2IM6Or5gFpeTvf3OUi8IY0c/s320/36.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: left;"> </div><p></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Dit is een foto van Martin Hierck, uit zijn boek <i>NL2</i> (dat je leest als <i>NL kwadraat</i>). Ik schreef er het volgende artikel over in de <i><a href="https://www.dekrantvantoen.nl/vw/article.do?v2=true&id=DVHN-20210517-DO01026004&vw=pdf&lm=hierck" target="_blank">Leeuwarder Courant</a></i>:</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Een rechte rij populieren langs een al even strak kanaal. Vierkante huizenblokken aan het water. Een man p een fiets met vier plastic tassen van dezelfde supermarkt. Een gele prullenbak op een verder grijze parkeerplaats, omzoomd met onbestemd groen. De foto's van Martin Hierck laten Nederland zien in z'n alledaagsheid. 'Dat wat niet als fotogeniek wordt beschouwd, daar iets fotogenieks van maken'. zo zegt hij zelf.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Hierck spiegelt zich aan William Eggleston (1939), de Amerikaanse fotograaf die eind jaren zestig als een van de eersten kleur gebruikte in zijn kunstfotografie. Kleur werd door zijn collega's destijds geassocieerd met commercie en toerisme, de expositie van zijn foto's in het Museum of Modern Art in 1976 was dan ook een doorbraak. Vanwege de verzadigde kleuren en vanwege zijn stijl. Eggleston fotografeerde zijn dagelijkse omgeving. Daar het best van maken en deze vastleggen met fotografie, zonder oordeel en zonder zijn eigen smaak te laten meewegen. 'It was just there, and I was interested in it', zei hij. Zijn observerende stijl word daarom 'democratisch' genoemd.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Wat onderwerp betreft sluit Hierck aan bij Eggleston, maar in kleur niet. Integendeel. De fotograaf uit Zeist wilde voor dit project geen felle, verzadigde kleuren en grote contrasten. 'Ik had als nel een plaatje in mijn hoofd van grijs, overbelicht en strak. 'Hij laat zijn camera in de tas als de lucht strakblauw is. 'voor mij geen blauwe luchten met witte wolken. Wel blauw, maar nevelblauw.'</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Wat niet wil zeggen dat zijn foto's somber zijn. Eerder wat mistig en dromerig. 'Ik besloot al snel dat ik deze serie vierkant wilde doen. Om de foto's een polaroid-achtige uitstraling te geven.' Dat zachte kleurenpalet past daarbij.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Het idee voor <i>NL2 - Een vierkante kijk op het gewoonste land van de wereld </i>kreeg hij gek genoeg door veel te reizen. 'Elke keer als ik op Vliegveld Eindhoven of Schiphol landde en naar huis reed, zag ik diezelfde lijnen in het landschap. Dezelfde structuur... overal gelijk.' Afgelopen jaar reisde hij door eigen land. 'Ik ben op Schiermonnikoog geweest en naar Groningen, verschillende keren naar Noord-Holland, Rotterdam en Den Haag...'</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Hierck wil met zijn foto's een verhaal vertellen. Dit <i>visual storytelling </i>doet hij sinds een jaar of tien, sinds hij een workshop <i>storytelling</i> volgde bij Guus Rijven in Den Haag. 'Daar hoorde ook een portfolio review bij. Je kunt een eigen stijl hebben, maar van een autoriteit als Rijven leer je anders te zien.' Voor die tijd was Hierck vooral natuurfotograaf.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Hij werkt bij Vogelbescherming Nederland en geeft daar onder meer cursussen natuurfotografie. Op zijn website staat een aantal series die hij sindsdien maakte. <i>Blossom fails to bloom this season </i>zijn foto's die hij op een roadtrip door het Westen van de Verenigde Staten maakte. Eggleston is hier zijn directe inspiratiebron. <i>Garzweiler II </i>gaat over het verdwijnen van kleine Duitse grensdorpen, die plaats moeten maken voor open mijnbouw. <i>Iceland </i>is een serie gemaakt op IJsland. En met <i>Soviet Memories </i>laat hij zien dat de Sovjet-Unie nog steeds aanwezig is in het hedendaagse Rusland.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Meer actuele verhalen heeft hij van zijn website gehaald. Pogingen om deze gepubliceerd te krijgen in landelijke kranten liepen op niets uit. 'Ze krijgen zoveel aangeboden, het is moeilijk daar tussen te komen', verzucht hij. De serie Nederlandse beelden liet hij aan fotograaf en programmamaker Ruben Terlou zien. 'Die moedigde me aan er iets mee te doen. 'Ze zijn anders dan andere boeken over Nederland. Dat moet je gaan proberen', vond hij.'</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Voor <i>NL2</i> probeerde Hierck daarom een uitgever te vinden. 'De meesten willen wel, maar dan moet je 10.000 euro meenemen.' Met crowdfunding lukte het hem niet de financiering rond te krijgen. Totdat hij bij communicatiebedrijf Rotterdam Veenman+ van Edwin Veekens terechtkwam, met de eigen uitgeverij Kyosei. 'Hier had men er het volste vertrouwen in' en de samenwerking resulteerde in een boek op stoeptegelformaat.</span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-family: inherit;">Het is door elke boekhandel te bestellen uit het Centraal Boekhuis. Wie het in handen heeft, kan gaan speuren of hij locatie van de foto's herkent. De vuurdoorn tegen een garage met kanteldeur, de oranje brievenbus op een verlaten straathoek en de uitvergrote puntzak friet naast een aftands schuurtje verraden niets. Er is eigenlijk maar één uitzondering op die generalist6ische beelden: die ene kruising met bewegwijzering naar Abrahams Mosterdmakerij...</span></p><p style="text-align: left;"><b style="font-family: inherit;">Martin Hierck - <i>NL2 - een vierkante kijk op het gewoonste land van de wereld</i>, met essay van Jean-Paul Geelen, Uitgeverij: Kyosei, (132 pag, 34.95 euro), www.hierck.com, www.kyosei.nl </b></p><p><span style="font-family: inherit;"></span></p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-16478373055958916052021-05-06T16:59:00.003+02:002021-05-06T17:26:48.347+02:00Steeds vooraan bij Eurovisiesongfestival<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHYHD3Xdbq92V2o_4-Orf2UjDKl5H5g8rk8hPviXEYrl7NO2Oq56T3nRhf8SzCFS_T7lOocM6QwK73KdKrRhF_mwJQZsVhPQO6KwELlrad7ZNrtYsv2JiZJWKFBpJEA0Z6JUYfBKIPcGE/s1530/Marlayne+-+foto+Jasper+Juinen.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1530" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHYHD3Xdbq92V2o_4-Orf2UjDKl5H5g8rk8hPviXEYrl7NO2Oq56T3nRhf8SzCFS_T7lOocM6QwK73KdKrRhF_mwJQZsVhPQO6KwELlrad7ZNrtYsv2JiZJWKFBpJEA0Z6JUYfBKIPcGE/s320/Marlayne+-+foto+Jasper+Juinen.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><span style="font-size: x-small;"><br />(FOTO JASPER JUINEN)</span></p><p>Op 18, 20 en 22 mei staat Rotterdam in het teken van de halve finales en finale van het <a href="https://songfestival.nl/">Eurovisiesongfestival 2021</a>. Het is de vijfde keer dat Nederland het festival organiseert. De afgelopen 65 jaar stond de fotopers altijd vooraan en dat levert een mooi overzicht op in <i>Eurovisiesongfestival 65 jaar zingen</i>.</p><p>In het boek – uitgegeven door het beeldmagazine <i><a href="http://www.hollandsebeelden.nl">Hollandse Beelden</a> </i>– staan foto’s van alle Nederlandse deelnemers van de afgelopen 65 jaar. Van de eerste zangeressen Corry Brokken en Jetty Paerl tot verliezend half-finalisten als Hind, De Toppers, de 3JS en Glennis Grace. Bij elk van hen staat vermeld hoeveel punten ze kregen voor hun liedje, welke plaats ze wisten te halen en wat er met hen gebeurde na het songfestival. Het fotoboek heeft – toepasselijk – het formaat van een klassiek 45-toeren singletje.</p><p>Het biedt niet alleen een mooi overzicht van artiesten, maar ook van outfits en de aankleding van de podia. Je ziet het evenement groeien van ‘vocaal verantwoord onderonsje’ tot een ‘multimediaal amusementscircus’ dat wereldwijd bijna 200 miljoen kijkers aan de buis gekluisterd houdt.</p><p>Tot 1968 traden de Nederlandse artiesten nog keurig op in galajurk of pak naast een orkest. Maar na Ronnie Tober werd de invloed van de nieuwe tijd zichtbaar in de wijde mouwen van Lenny Kuhr, de minirokken van Hearts of Soul en de broekpakken van Saskia en Serge. ‘Hippies’ Mouth en MacNeal behaalden in 1974 de derde plaats met hun <i>I see a star</i>. Het jaar dat ABBA won met <i>Waterloo</i>. Evenmin in galakleding.</p><p>Voor het boek is gebruik gemaakt van foto’s uit allerlei bronnen. In de beginperiode zijn dat het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, en persbureaus als Spaarnestad en ANP, en de archieven van individuele fotografen. In de beginjaren stond Inez van ’t Hoff vooraan. En Harry Pot was de gelukkige die winnaar Teach-In mocht vereeuwigen in de Zweedse sneeuw. Persoonlijke anekdote: ik had als scholier pianoles van de man met de breedste baard, Ard Weeink.</p><p>Herman Pieterse bezocht jarenlang de nationale finales, internationale generale repetities en finales, en portretteerde maar liefst negen Nederlandse deelnemers: Maribelle, Frizzle Sizzle, Marcha, Justine Pelmelay, Humphrey Campbell, Ruth Jacott, Willeke Alberti, Maxine en Franklin Brown, en Mrs. Einstein. De laatste jaren duiken meer typische persbureaus van de showbusiness op zoals EPA en Kippa.</p><p>De redactie heeft gekozen voor een mooie mix van persfoto’s, beelden van de nationale finales en van het uiteindelijke festival. Ze heeft daarbij vooral gezocht naar Nederlands fotografietalent en dat gevonden in onder anderen het werk van Rick Nederstigt, Ilvy Njiokiktjien en Sander Koning.</p><p>Natuurlijk draait alles in de show om het ‘mooie plaatje’ en is er voor fotografen minder persoonlijke eer aan te behalen. Koning maakte wel een verrassende foto van Waylon op Praça Dom PedroI V in Lissabon, waar hij een straatoptreden geeft. En ook zijn foto van Douwe Bob met entourage na het behalen van de finale is een wat minder voor de hand liggend beeld. Maar de meest opvallende foto in dit boek is die van Marlayne na afloop van haar optreden in Jeruzalem in 1999, gemaakt door Jasper Juinen. Niks glamour, alleen een dromerige glimlach en vermoeide voeten.</p><p><i><b>Eurovisiesongfestival 65 jaar zingen</b></i><b> is een uitgave van Hollandse Beelden. Redactie: Leo Blom en Roel Rozenburg. Prijs: 17,50 euro (132 blz., 68 foto’s). </b><b>www.hollandsebeelden.nl</b></p><p>(dit artikel verscheen op 30 april in de Leeuwarder Courant)</p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-29354817024197554172021-04-27T16:27:00.000+02:002021-04-27T16:27:00.354+02:00Ochtendstond<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_xBehLY4NUWPo-B4_36e85eAguCR1Lk2Z9ShRqDR-f8SKn-oJoXwNotoaVBPqCTlsmAAe36sXlKyGvyl_1Fok4YpIikqRNO62913uxcRiHE6Uku2-vS3-Ou7d_ar_l7myaa4EtMgaVzw/" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="810" data-original-width="1440" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_xBehLY4NUWPo-B4_36e85eAguCR1Lk2Z9ShRqDR-f8SKn-oJoXwNotoaVBPqCTlsmAAe36sXlKyGvyl_1Fok4YpIikqRNO62913uxcRiHE6Uku2-vS3-Ou7d_ar_l7myaa4EtMgaVzw/" width="320" /></a></div><br /><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /><br /></p><p>Anderhalve week geleden vierden we de verjaardag van Jan. Dat deden we in Eenrum. Het was nog vroeg toen ik zondagmorgen even de camper uit moest. Toen ik zag hoe mooi mistig het was, kon ik het niet laten even de telefoon te pakken voor een snelle foto. De blik over de Eenrumermaar richting Eenrum.</p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-3837619677758128772021-04-06T16:04:00.000+02:002021-04-06T16:04:07.802+02:00Miltvuurbosjes<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM6PUW5BqMk_ZkQvQx9xQD-ci4WwSVaZFN89N0FVFKH8YoX6IXZBeQkkeu99aVlmKdDEIintxfKMrq3vL60EyP1WaoZ0sXuMthLrJ2FsiK01xzb3z7_v8fDBK5BZFEzTNoscTOQhFgrHI/s700/JvG-Miltvuurbosjes-Cyanotypie-06.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="511" data-original-width="700" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM6PUW5BqMk_ZkQvQx9xQD-ci4WwSVaZFN89N0FVFKH8YoX6IXZBeQkkeu99aVlmKdDEIintxfKMrq3vL60EyP1WaoZ0sXuMthLrJ2FsiK01xzb3z7_v8fDBK5BZFEzTNoscTOQhFgrHI/s320/JvG-Miltvuurbosjes-Cyanotypie-06.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Veel lezers zullen ze nog kennen, die aparte groepjes bomen in een verder leeg landschap. Miltvuurbosjes, waar je als kind niet mocht spelen. Waar kadavers lagen begraven en een geheimzinnig aura omheen hing. Fotograaf <a href="https://jannevangilst.nl/">Janne van Gilst </a>van het Zeeuwse Noord-Beveland is gefascineerd door deze ‘onzichtbare tekens in het landschap’.</p><p>Het is zeker vijf jaar geleden dat ze een televisieprogramma zag over dergelijke landschapselementen. Hierin kwam <a href="https://www.linkedin.com/in/jacob-h-p-van-der-vaart-b8a7063b/?originalSubdomain=nl">Jacob van der Vaart </a>van de <a href="https://www.fryske-akademy.nl/nl/">Fryske Akademy</a> aan het woord, sociaalgeograaf uit Broek. Nadat Van Gilst drie jaar had gewerkt aan een project over werkpaarden, wilde ze iets nieuws. Ze besloot onderzoek te doen naar miltvuurbosjes en begon deze te fotograferen. Analoog, dus op film. </p><p>Afgelopen zes weken deed Van Gilst tijdens een residency in <a href="http://kunsthuissyb.nl/">Kunsthuis SYB </a>verder onderzoek en sprak Van der Vaart. Rond Beetsterzwaag zelf zag ze eerst door de bomen de bosjes haast niet. Maar toen ze mensen op straat vroeg of die het fenomeen kenden, kwamen de verhalen los. Bovendien vond ze er zelf een aantal bij Gorredijk. ,,Toevallig bleek Opsterland een van de meest door miltvuur getroffen gebieden van Nederland te zijn.’’</p><p>Na een oproep in lokale media stond de telefoon roodgloeiend. Het onderwerp leefde, zoveel was duidelijk. Van Gilst nam een aantal interviews op en printte haar foto’s met cyanotypie. Deze techniek werd in 1842 ontdekt door John Herschel. Ammoniumijzercitraat en kaliumhexacyanoferraat veranderen onder fel licht in Pruisisch blauw. Anna Atkins bracht indertijd boeken uit waarin ze met deze methode varens en andere planten beschreef, zij wordt daarom wel gezien als eerste vrouwelijke fotograaf. </p><p>De negentiende-eeuwse techniek stamt uit een tijd dat boeren hun door ziekte (tyfus, longpest of miltvuur) getroffen vee nog met ongebluste kalk bedekten en op eigen land begroeven. Vaak groeven ze er een sloot omheen, zodat niemand erbij kon komen, en ze plantten bomen op zo’n massagraf als waarschuwing voor de besmettingshaard. De sporen van anthrax of miltvuur kunnen immers nog eeuwen goed blijven. De ontwikkeling van het enten maakte in 1855 een eind aan deze praktijk.</p><p>De kennis over miltvuurbosjes zal met de tijd verdwijnen. ,,Omdat de vergoeding voor schade bij miltvuur laag was, werd deze haast niet aangevraagd. Dus is er nauwelijks registratie over te vinden.’’ Ook de negatieven van Van Gilst hebben niet het eeuwig leven, en de blauwdrukken zullen onder invloed van licht langzaam vervagen. Zo sluit haar serie niet alleen aan bij Atkins fotografie van planten, maar geeft Van Gilst haar verhaal op passende wijze vorm. Als een langzaam vervagend mysterie.</p><p>(Dit artikel verscheen vrijdag 26 maart in cultuurbijlage Freed van de <a href="http://www.lc.nl" target="_blank">Leeuwarder Courant</a>)</p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-79402844145762603992021-03-24T15:27:00.001+01:002021-03-24T15:28:21.869+01:00Nightflight<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIV1WdsXIF_2-rLOqB_VzkrCHN6F5EWprBBeNk7KK85Aoq4pYdsSYPePm8cpbY0eY3ezamRxt4QzmPnsqv_1x_JjCeHr3_jI_KPqD0Xjru6EkuiDTLI39HBisbOPqa6YEf4JmX-Ngaq5E/s1600/GB-flight+into+the+night.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1575" data-original-width="1575" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIV1WdsXIF_2-rLOqB_VzkrCHN6F5EWprBBeNk7KK85Aoq4pYdsSYPePm8cpbY0eY3ezamRxt4QzmPnsqv_1x_JjCeHr3_jI_KPqD0Xjru6EkuiDTLI39HBisbOPqa6YEf4JmX-Ngaq5E/s320/GB-flight+into+the+night.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /><br /><br />
<br /><br />
<i>Flight into the night</i> heb ik deze foto genoemd. Ik stuurde hem vorig jaar in voor de <a href="https://www.life-framer.com/">Life Framer</a> wedstrijd, waarop ik een abonnement had genomen. Ik vond dat ik mezelf moest uitdagen om nieuw werk te maken, en met mijn aanmelding had ik elke maand een thema waar ik foto's bij kon maken of zoeken uit mijn archief.<br />
<br />
Toen ik me inschreef in januari 2020 was het thema <i>night life</i>. Vandaar deze foto. Maar ik maakte weinig kans, denk ik. Als ik het werk van de winnaars van de afgelopen keren bekijk, is alleen een mooie, losse foto niet genoeg. Het plan om daaraan te gaan werken, schoot er afgelopen jaar bij in. Maar nu ik de foto zo zie, denk ik dat die wel gaat passen bij mijn <i>Starling Stories</i>.<br />
Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-83756332081228805492021-03-10T20:52:00.001+01:002021-03-10T20:52:21.241+01:00Beautiful birds<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivnzXZhsugiGb1-we6VECCkzPtRQ7OOL-VpCeB2gq6WQTuG42LPPnhft_41_XMR2VrpONdV62MHXXGIOXHxK6dGEuE2kqFJpcyMf7OpYNRKjwANTobBXhNlMQlxAPlUGW3OQfdp5D3cOo/s1772/GB-20210307-230803k.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1181" data-original-width="1772" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivnzXZhsugiGb1-we6VECCkzPtRQ7OOL-VpCeB2gq6WQTuG42LPPnhft_41_XMR2VrpONdV62MHXXGIOXHxK6dGEuE2kqFJpcyMf7OpYNRKjwANTobBXhNlMQlxAPlUGW3OQfdp5D3cOo/s320/GB-20210307-230803k.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> <br /> <br /></p><p>De afgelopen weken bleven de spreeuwen maar vliegen boven de Houtwiel bij Feanwâlden. Natuurlijk kan ik niet alle avonden die kant op om te zien of ze mooie figuren maken in de lucht, maar ik ben gegrepen door het virus. Als het werk en het weer het toelaten, probeer ik er te zijn. Op 7 maart werden we getrakteerd op een serie heel bijzondere formaties, zoals deze.</p><p>Als ik al mijn foto's zo op een rijtje zie, dan valt er een heel verhaal te vertellen over deze ongelooflijke samenkomsten. Daar ga ik me de komende tijd mee bezig houden, en ik zal jullie laten weten waar de resultaten te zien zijn. Kijk ondertussen ook eens op de websites van andere fotografen, die werk maken van dit onderwerp, zoals <a href="https://www.johannesbosgra.com/" target="_blank">Johannes Bosgra</a>, <a href="https://www.lab183.nl/" target="_blank">Laura Zwaneveld</a> en <a href="http://www.fotomarcelvankammen.nl/">Marcel van Kammen</a>. Bovendien schreef <a href="https://www.lc.nl/friesland/dantumadiel/Verslaafd-aan-spreeuwenballet-26623708.html">Elisabeth Post</a> een mooi artikel in de <a href="https://www.lc.nl/">Leeuwarder Courant</a> over de fascinatie voor het spreeuwenballet.</p><p><br /></p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-89034637471881194852021-02-24T14:49:00.001+01:002021-02-24T14:49:35.809+01:00Protte protters<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnEZEFJDLPaWOWaR-l-5CGJAylV3DnP6TqvoTTkkuUFi0kAyq2cP5NUQIdccKolwjb_mwtbc3Wuwi2dnjsMWtmwU_fg_5cPhn10vtS7ccDHPY27Y46zUrX_skew93WC72SMs0eO5SPVMM/s2048/GB-20210222-229746.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnEZEFJDLPaWOWaR-l-5CGJAylV3DnP6TqvoTTkkuUFi0kAyq2cP5NUQIdccKolwjb_mwtbc3Wuwi2dnjsMWtmwU_fg_5cPhn10vtS7ccDHPY27Y46zUrX_skew93WC72SMs0eO5SPVMM/s320/GB-20210222-229746.jpg" width="320" /></a></div><br /><br /><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Het is al weken een dagelijks terugkerend ritueel: duizenden spreeuwen verzamelen zich voor de nacht in de Houtwiel bij Feanwâlden. Het zijn er echt onnoemlijk veel. De ene avond zitten ze vooral in bomen of op elektriciteitsmasten voor ze zich in het riet en de struiken laten vallen. De andere keer vliegen ze langere tijd boven het natuurgebied en maken ze prachtige figuren. Vooral als slechtvalken proberen een prooi te bemachtigen en de vogels uit elkaar drijven.</p><p>Er zijn fotografen die hier - net als de spreeuwen - haast dagelijks komen en inmiddels een enorm archief hebben opgebouwd. <a href="https://www.johannesbosgra.com/" target="_blank">Johannes Bosgra</a> won al verschillende prijzen met zijn serie 'Murmurations'. <a href="https://www.lab183.nl/" target="_blank">Laura Zwaneveld</a> verkoopt werk waarin de spreeuw(en) een belangrijke rol spelen. En <a href="http://www.fotomarcelvankammen.nl/" target="_blank">Marcel van Kammen</a> zoekt nog altijd naar die ene witte spreeuw, die hij ooit wist te spotten tussen al die zwarte gevederde vriendjes.</p><p>Ik probeer af en toe ook de mooie bewegingen vast te leggen, maar niet met het idee dat ik er iets mee moet. Dat geeft wat meer rust, en het biedt ook de gelegenheid gewoon te kijken en te genieten. Want het is prachtig. Niet alleen om te zien, maar ook om te horen. De groepen die vlak boven je hoofd vliegen, soms rustig, soms met veel vaart. En dan dat pruttelende geluid...</p><p>In het Fries heet een spreeuw 'protter'. Dat lijkt een onomatopee, een klanknabootsing als naam. Maar het Friese woord voor 'veel' is 'in protte'. En dat past dan ook weer heel goed bij zo'n zwerm spreeuwen.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgss4RzVJa-GMkK1unBFXtFMdHGAvxrOrdQ4AxGHXpmCxNlAt-9WLf0__dmXdqCdJhWKjt0hZeE_LL2L74iFLTa4I1GMKHF8_XINlOLKTQpKX-PcWNccmL4e_IkVnzgv3r7svMz223Xi7Q/s2048/GB-20210222-229749.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1365" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgss4RzVJa-GMkK1unBFXtFMdHGAvxrOrdQ4AxGHXpmCxNlAt-9WLf0__dmXdqCdJhWKjt0hZeE_LL2L74iFLTa4I1GMKHF8_XINlOLKTQpKX-PcWNccmL4e_IkVnzgv3r7svMz223Xi7Q/s320/GB-20210222-229749.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-58015375154233607202021-02-23T19:55:00.002+01:002021-02-24T14:28:46.765+01:00Raam(en)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXyotbdqL8Fy0JCqTJoVtkNOeW49pXJu1O3jq3AC7XQUO8qwX3elF_rkINEumnsBnIFJXE9yALDaFWgBOZr6fkIZnXxQLn9zJKYI_QP4tv1sCbncU46L30ntwoDl-i9dTZW6cXKIBC43U/s2048/Dani%25C3%25ABl+Nauta+in+Broerekerk+Bolsward.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXyotbdqL8Fy0JCqTJoVtkNOeW49pXJu1O3jq3AC7XQUO8qwX3elF_rkINEumnsBnIFJXE9yALDaFWgBOZr6fkIZnXxQLn9zJKYI_QP4tv1sCbncU46L30ntwoDl-i9dTZW6cXKIBC43U/s320/Dani%25C3%25ABl+Nauta+in+Broerekerk+Bolsward.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Het gebeurt niet zo vaak dat ik zelf foto's maak bij mijn verhalen voor de<a href="https://www.lc.nl/cultuur/Dani%C3%ABl-Nauta-maakt-nieuw-raam-voor-Broerekerk-Bolsward-26517708.html" target="_blank"> Leeuwarder Courant</a>. Maar dik een week geleden was het gewoon handig dat wel te doen. En ik vind de Broerekerk in Bolsward een mooie plek, dus dat trok ook.</p><p>Wat was het onderwerp?</p><p><a href="https://www.keunstwurk.nl/profielen/daniel-nauta/" target="_blank">Daniël Nauta</a> uit Bolsward had van de <a href="https://www.stichtingbolswardshistorie.nl/" target="_blank">Stichting Bolswards Historie</a> opdracht gekregen een nieuw koorraam te ontwerpen. De kerk werd in 1980 door brand verwoest. De ruïne werd na zes jaar opengesteld voor publiek en kreeg in 2006 een glazen overkapping, ontworpen door <a href="https://www.jongarchitecten.nl/" target="_blank">architect Jelle de Jong</a>. Zo ontstond een heel lichte ruimte, waar allerlei culturele activiteiten plaatsvinden, zoals exposities, voorstellingen en optredens. De daken van de kantoren en winkels naast de kerk waren echter nog te zien en dat stoorde.</p><p>Inspiratie?</p><p>Het invallend licht van boven stelde bepaalde eisen aan het ontwerp. De kerk zelf was voor Daniël Nauta de inspiratiebron. De vormen en het reliëf in de stenen, de kleuren van de wanden en vloeren. In het meer dan 8 meter hoge raam zit een opbouw van meer aardse tinten onderin tot een helder blauw in het topje. Een witte slingerende lijn symboliseert de geschiedenis van de kerk, die in de dertiende eeuw werd gebouwd door minnebroeders.</p><p>Foto</p><p>Bij het maken van de foto was al dat licht een handicap. Maar het werkte ook in mijn voordeel. Eerst probeerde ik Daniël te portretteren met het raam zo groot mogelijk op de achtergrond. Maar op een gegeven moment wierp hij een mooie schaduw op de linkerwand in het licht dat door een zijraam viel. Het nieuwe koorraam werd weerspiegeld in een linkerzijraam, dus dat leverde een gelaagd beeld op. Een spel met licht en schaduw en verschillende ramen. 'Prachtige foto', appte Daniël. </p><p>Vervolg?</p><p>De officiële presentatie van het raam laat vanwege corona op zich wachten. Maar vandaag sprak ik kunstenaar <a href="https://www.keunstwurk.nl/profielen/anne-feddema/" target="_blank">Anne Feddema</a>. Hij vertelde dat hij de foto uit de Leeuwarder Courant had geknipt. 'Ik moest er een tijdje naar kijken', zei hij. Foto's uitknippen doet hij vaker, bijvoorbeeld als daarop wandelende mensen zijn. Ze dienen ter inspiratie voor zijn schilderijen (vele daarvan zijn binnenkort bij <a href="https://melklokaal.nl/" target="_blank">melklokaal</a> in Heerenveen te zien). Ik ben benieuwd wanneer ik iets van mijn werk herken in het zijne. </p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-26165675097229920442021-02-22T14:34:00.002+01:002021-02-24T14:28:27.583+01:00Panorama<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjis5oJ3icMf-7NRvi1nGBEfwj35UNZKsaPUBZJV5BYYginqem5_0Phc5shr0xK6cyILzU1k4wRKk6OoDuqPDxjCdaXTg5urFrIRwfJ9Y1-tlU9F2Jcg9pWtph1OekWhd6BUD4VBCwv6Lk/s3771/panorama+Eja+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="3771" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjis5oJ3icMf-7NRvi1nGBEfwj35UNZKsaPUBZJV5BYYginqem5_0Phc5shr0xK6cyILzU1k4wRKk6OoDuqPDxjCdaXTg5urFrIRwfJ9Y1-tlU9F2Jcg9pWtph1OekWhd6BUD4VBCwv6Lk/s320/panorama+Eja+2.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">In deze blog lijkt de foto heel klein, maar als je 'm aanklikt zie je wat de bedoeling is. In een serie van vier foto's heb ik het atelier van <a href="http://www.ejasiepmanvandenberg.com/" target="_blank">Eja Siepman van den Berg</a> in <a href="http://www.projectruimte-hoofdstraat17.com/" target="_blank">Beetsterzwaag</a> gefotografeerd. Dat is inmiddels al bijna een jaar geleden.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Door corona voelde het eerst niet goed om mensen te vragen hun werkruimtes voor me open te stellen. Het kost wel even om uit te dokteren hoe je de foto's moet maken, om zo'n geschakeld panorama goed te krijgen. Daarna was de druk ook wat van de ketel, omdat allerlei bestaande exposities werden doorgeschoven en de opdrachtgever geen haast had met dit project.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Nu lijkt er toch weer schot in te komen. Dit voorjaar hoop ik nog vier ateliers te fotograferen van schrijvers en kunstenaars in Friesland.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><p></p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-61510706098698876902020-11-04T21:00:00.000+01:002020-11-04T21:00:07.876+01:00Cadeautje<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY6q9o8trqYgX1bIYR-fmOaN11CCgKBK8wnZzydenyoND8W_Qq3114u6hHWGiuJ_1JPStQ3MgJdW6qfIFoou3g8cWX1jq6-pxCJfLsWFuVmbfJixJ4JCTc52SLHC1RWdBpkkpfvjCFleQ/s2048/scheurkalender+2021.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1152" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY6q9o8trqYgX1bIYR-fmOaN11CCgKBK8wnZzydenyoND8W_Qq3114u6hHWGiuJ_1JPStQ3MgJdW6qfIFoou3g8cWX1jq6-pxCJfLsWFuVmbfJixJ4JCTc52SLHC1RWdBpkkpfvjCFleQ/w184-h297/scheurkalender+2021.jpg" width="184" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Vanmiddag vielen er twee pakketjes op de mat. Het ene was een presentje voor mijn verjaardag, het andere was eigenlijk ook een cadeautje. De <a href="www.fryskescheurkalender.nl" target="_blank">Fryske Scheurkalender</a> 2021, die ik had besteld, werd bezorgd. </p><p>Vorig jaar voor de eerste Fryske Scheurkalender (die van 2020) had ik dertig foto's ingestuurd, waarvan er een flink aantal op de scheurblaadjes belandden. Mijn waslijn met witte onderbroeken aan rode knijpers tegen een zonnige blauwe lucht schopte het zelfs tot het voorblad.</p><p>Dit jaar had ik mijn aantal inzendingen beperkt gehouden. Toch tel ik in de gauwigheid zeven vermeldingen, waarvan één met '<a href="www.noorderlicht.com" target="_blank">Noorderlicht</a>-keurmerk' (zie hierboven). Slechts twaalf van de driehonderd foto's in de kalender krijgen dit teken van waardering. 'Dit heeft met de gelaagdheid van het beeld te maken, die bij de kijker vragen oproept en waardoor zich een verhaal ontvouwt. Het zijn foto's die in de buurt van het werk komen dat Noorderlicht in haar programma laat zien', zo luidt de uitleg.</p><p>Deze foto heb ik <i>Nachtkijker</i> genoemd. En ik heb er een kleine bespiegeling bij geschreven:</p><p><i>Wat zie je daar? Waar kijk je naar?<br />Ben ik het op wie je wacht? In de nacht?</i></p><p>Afgelopen jaar kregen de geselecteerden een kleine expositie binnen de Noorderlicht Fotomanifestatie. Hopelijk lukt dat met deze winnaars - ondanks coronamaatregelen - ook.</p><p><br /></p>Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-41542614915171227192020-03-20T13:13:00.000+01:002020-03-20T13:13:11.931+01:00Op Vlieland<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzjrKn3TDSz-hsbbcvUZvMUc7r6eiicu2OYUeaKYN5P3PyrLndQlLmmwpisgEf1XgoTb8-gUkHQl9KCOg5E-TX-VrllGPpejdD1K-gNWusYwGdnZBkPbnWkRrKgXURF_WiV7tyAYIi0fs/s1600/2DartelHigh.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1504" data-original-width="1004" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzjrKn3TDSz-hsbbcvUZvMUc7r6eiicu2OYUeaKYN5P3PyrLndQlLmmwpisgEf1XgoTb8-gUkHQl9KCOg5E-TX-VrllGPpejdD1K-gNWusYwGdnZBkPbnWkRrKgXURF_WiV7tyAYIi0fs/s320/2DartelHigh.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.davidvandartel.nl/">David van Dartel</a> (Amsterdam, 1995) komt vaak op Vlieland. Met zijn vrienden reist hij over het eiland, en als hij ergens een mooie plek ziet voor een foto stoppen ze. Vooral vriend Sil heeft een prachtige kop, en is zijn belangrijkste model. 'Daar heb ik geluk mee', zegt Van Dartel.<br />
<br />
De foto's zijn een soort visueel dagboek, Van Dartel verwachtte er niet ooit geld mee te verdienen. Maar Addie Vassie van <a href="http://www.elliotthalls.com/">Elliott Halls</a> in Amsterdam zag er iets in. Ze nam het risico het werk van de jonge fotograaf te exposeren en dat legt haar geen windeieren. Van Dartel verkoopt goed, over de hele wereld.<br />
<br />
Hij weet dan ook goed gebruik te maken van de momenten waarop het licht op het eiland op z'n mooist is. En heeft geluk met zijn vrienden, die hij in de winter de zee in kan sturen of in harde wind op een pier mag laten poseren. Die intimiteit van vrienden onder elkaar is voelbaar, en geeft soms een erotische lading. Gepaard met de rust en weidsheid van het eiland heeft het geheel iets van een tijdloze romantiek. Een mooie wereld om in te vluchten.<br />
<br />Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-35166152996689039682020-02-10T16:21:00.000+01:002020-02-10T16:21:07.741+01:00Scheurkalender 2<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR7ER0bORgZI-AwplZhL_isX0rJfuL-SF4g-Ammo58uiFljWg0nueclWrFUNbJ7yJZbVAvCkLHqDmzZ3AyPBTBk0gS8Vmz92g0-OZ-S296GF36FXXZ_zNgrAfgNPDnkfKhnK46P7yZCqQ/s1600/20200207+scheurkalender.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR7ER0bORgZI-AwplZhL_isX0rJfuL-SF4g-Ammo58uiFljWg0nueclWrFUNbJ7yJZbVAvCkLHqDmzZ3AyPBTBk0gS8Vmz92g0-OZ-S296GF36FXXZ_zNgrAfgNPDnkfKhnK46P7yZCqQ/s320/20200207+scheurkalender.jpg" width="320" /></a></div>
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127"></span><span id="goog_1018411128"></span><br />
<span id="goog_1018411127">Daar ben ik weer, op de <a href="http://fryskescheurkalender.nl/">Fryske Scheurkalender</a> 2020. Met een foto die toevallig mooi aansluit op de vorige b</span>log over <i>Vierkant achter Vrijheid</i>.<br />
<br />
Zo'n enorme groep overvliegende ganzen, zeker van dichtbij, is een fascinerend gezicht. En gehoor. Het 'blaffen' van de brandganzen, het paniekerige geluid van de grauwe ganzen, soms het gepruttel van rotganzen.<br />
<br />
Andere keren zijn het groepen kievieten of spreeuwen, wulpen of plevieren. Maar altijd vind ik het bijzonder zo'n massa te zien, bewegend als geheel in een vorm van saamhorigheid. Samen sterk, op zoek naar een plek om te rusten, te eten, te broeden... Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-40416467980280699472020-02-09T16:04:00.000+01:002020-02-09T16:43:38.237+01:00Vierkant achter Vrijheid<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgohJEsPllmQ8Jn_DI077rcy-eNKOeoOAoSwqJ9YhHztZ1D3FNBV8g1-6QghbJKY8t1SnpaxxtCPp8WmffAOP09QXx2N9nRcMN2Y9r7xgek2cyPK4Q4sOqGEQLYxS9jCvWtLMBx7k9lxwE/s1600/GB-vierkant+achter+vrijheid.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgohJEsPllmQ8Jn_DI077rcy-eNKOeoOAoSwqJ9YhHztZ1D3FNBV8g1-6QghbJKY8t1SnpaxxtCPp8WmffAOP09QXx2N9nRcMN2Y9r7xgek2cyPK4Q4sOqGEQLYxS9jCvWtLMBx7k9lxwE/s320/GB-vierkant+achter+vrijheid.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.poezieboom.nl/">Henk Dillerop</a> van <a href="http://galeriewesterkadeleeuwarden.nl/index.html">Galerie Westerkade</a> in Leeuwarden heeft me uitgenodigd mee te doen aan de expositie <i>Vierkant achter Vrijheid</i>, in het kader van 75 jaar bevrijding. Hij heeft meer fotografen uitgenodigd (<a href="http://baukjevenema.com/">Baukje Venema</a>, <a href="http://groothaar.nl/">Ton Groot Haar</a>, <a href="http://www.mennodeboervormgeving.nl/">Menno de Boer</a>, <a href="https://www.moniquevanvelzen.nl/">Monique van Velzen</a>, <a href="https://www.balanina.nl/">Natalia Balanina</a>, <a href="http://www.renedenengelsman.nl/">René den Engelsman</a>, Erwin Hendriks, <a href="https://www.pauldolk.nl/www.pauldolk.nl/Paul.html">Paul Dolk</a>, <a href="http://dinekekaal.nl/">Dineke Kaal</a>, <a href="http://www.jankalma.nl/">Jan Kalma</a>, <a href="https://www.renealberts.nl/thuis">René Alberts</a> en <a href="http://tryntsje.nl/">Tryntsje Nauta</a>). Samen exposeren we in april/mei in zijn galerie.<br />
<br />
Bij het onderwerp denk ik meteen aan een vlucht ganzen of andere trekvogels. En daar heb ik wel de nodige foto's van. Maar op een of andere manier vind ik dat te voorspelbaar, al is die V-vorm natuurlijk een mooi symbool bij het thema.<br />
<br />
De komende weken ga ik me op dit project storten, want op 1 maart is de deadline al. Wordt vervolgd.Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-86747220512274451972020-02-03T16:41:00.000+01:002020-02-03T16:41:48.534+01:00Afscheid van de Lawei<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv_TYs_9QWkPTsVsjtnb6ZBZtqCbYgYlditlfvx2jjEQnVOB68dsroxNCXIu5G9qyVxAeIsZWGhlnrvPbs8ryxGOC9MfrDXI1fMffSBemNSlY2xrSOnm1jPSTxLckx30rGjbwCweYnyiM/s1600/Baukje+in+MP+Lawei.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1182" data-original-width="1600" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv_TYs_9QWkPTsVsjtnb6ZBZtqCbYgYlditlfvx2jjEQnVOB68dsroxNCXIu5G9qyVxAeIsZWGhlnrvPbs8ryxGOC9MfrDXI1fMffSBemNSlY2xrSOnm1jPSTxLckx30rGjbwCweYnyiM/s320/Baukje+in+MP+Lawei.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Op de laatste dag van onze expositie <i>Mooie Plaatsys</i> in de <a href="http://www.lawei.nl/">Lawei</a> in Drachten heeft <a href="http://www.baukjevenema.com/">Baukje Venema</a> een workshop pinhole fotografie gegeven. Er was een heel groepje belangstellende vrouwen, voornamelijk omdat vijf van hen hun jaarlijkse uitstapje deden naar 'iets wat ze anders nooit zouden doen'. En collega-fotograaf <a href="https://connykitschmann.wordpress.com/">Conny Kitschmann</a> deed mee. Altijd leuk die weer te zien!<br />
<br />
Na vijf uur pakten we even flink door om alles af te breken en in te pakken. De allergrootste foto's (bestaande uit twee panelen van 2.20 bij 1.10 m) pasten niet in de camper en moesten we tijdelijk achterlaten. Misschien vinden we snel een nieuwe expositielocatie en kunnen we ze binnenkort in één keer naar een volgend adres brengen. We hopen op galeries, kunsthuizen of musea langs de Waddenkust.<br />
<br />
Tips zijn welkom via mooieplaatsys@gmail.com.<br />
Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-55992091279368979532020-02-03T07:33:00.000+01:002020-02-03T07:33:14.432+01:00Scheurkalender<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIKxlZbRdjfXHirhO2Mk7JlaNjKA9wnkss9QXduY-PCYWOxUU1JJf7BVZ6Da9AlsOt9ov4V2XZ1KIiyWgVxc51IT44VSlz3XhM6u7oi4kVCzAeczJaNRy35HyZyZ71wWs7gNUo3IpjbcM/s1600/scheurkalender.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1292" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIKxlZbRdjfXHirhO2Mk7JlaNjKA9wnkss9QXduY-PCYWOxUU1JJf7BVZ6Da9AlsOt9ov4V2XZ1KIiyWgVxc51IT44VSlz3XhM6u7oi4kVCzAeczJaNRy35HyZyZ71wWs7gNUo3IpjbcM/s320/scheurkalender.jpg" width="258" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
De <a href="http://www.groningerscheurkalender.nl/">Groninger Scheurkalender</a> en de <a href="http://www.drentsescheurkalender.nl/">Drentse Scheurkalender</a> bestonden al een paar jaar. Een Friese editie bleef echter een jaar uit. Vorig jaar lukt het wel voldoende inzendingen te krijgen voor de eerste <a href="http://www.frysescheurkalender.nl/">Fryske Scheurkalender</a>. Dat leek me wel wat. Ook omdat de initiatiefnemers kennissen zijn van <a href="http://www.baukjevenema.com/">Baukje Venema</a>, en dat is mijn maatje van <a href="http://www.mooieplaatsys.frl/">Mooie Plaatsys</a>. Dus...<br />
<br />
Ik begon te zoeken in mijn fotobestanden en kwam er al snel achter dat ik heel wat zou kunnen opsturen. Sterker nog, ik had in mijn eentje die hele kalender wel kunnen vullen! Maar goed, je moet een ander ook de kans geven :-)<br />
<br />
Uiteindelijk stuurde ik zo'n dertig beelden in, met een variatie aan onderwerpen. Ik was heel benieuwd hoeveel ervan de kalender zouden halen. Op de dag van de presentatie kon ik jammer genoeg niet aanwezig zijn, maar toen ik de eerste Fryske Scheurkalender zag, maakte mijn hart een sprongetje. Een van mijn foto's was gekozen voor het omslag. Een heel vrolijke van grote witte onderbroeken, aan felrode knijpers, wapperend in de wind.<br />
<br />
Verderop in de kalender doken meer bekende beelden op. En <i>guess what</i>, ook mijn maatje Baukje is van de partij. Zij was <b>Miss 3 januari</b>.<br />
<br />
Overigens kun je al weer insturen voor de kalenders van 2021. Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-54383098650562693472020-01-27T14:30:00.003+01:002020-01-27T14:33:32.403+01:00Mooie Plaatsys<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUZfPW0iC6nhZbGdrxjN4MGWL9MWHjpPByicckQLVJ-AVSu3Q3BGHU8nAPiDXsvi3ku4Ax2vEQJtKDhyphenhyphenagbcaY7pBIVTbLDxHaurStgf3IUlUvF4j5PrbI22ofMjn_lN2Z8N-6M-JHZdY/s1600/20200112_165605kopie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUZfPW0iC6nhZbGdrxjN4MGWL9MWHjpPByicckQLVJ-AVSu3Q3BGHU8nAPiDXsvi3ku4Ax2vEQJtKDhyphenhyphenagbcaY7pBIVTbLDxHaurStgf3IUlUvF4j5PrbI22ofMjn_lN2Z8N-6M-JHZdY/s320/20200112_165605kopie.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
De afgelopen vijf, bijna zes jaar, heb ik met Baukje Venema gewerkt aan <a href="http://www.mooieplaatsys.frl/">Mooie Plaatsys</a>. We wisten een zeer succesvolle <a href="https://www.voordekunst.nl/projecten/6821-mooie-plaatsys-1">crowdfunding</a> campagne te voeren om de cassette te realiseren. Eind 2018 was de feestelijke presentatie in <a href="https://hetgraauwepaard.nl/">Het Graauwe Paard</a> in <a href="http://www.ouwe-syl.nl/">Oudebildtzijl</a>. Maar daarmee was het niet gedaan.<br />
<br />
We hadden al eens geëxposeerd in <a href="http://galeriewesterkadeleeuwarden.nl/index.html">Galerie Westerkade</a> in Leeuwarden, tijdens <a href="https://fryslanphoto.com/">Fryslân Photo</a> en we wilden meer laten zien. De Galerij van de Lawei had plek voor ons. Tussen de foto-expositie van <a href="https://jasonvanbruggen.com/">Jason van Bruggen</a> en de tentoonstelling van <a href="http://www.henkrusman.nl/">Henk Rusman</a> in. Tot en met 2 februari hangen de Mooie Plaatsys daar nog.<br />
<br />
De expositie is vormgegeven in de stijl van de vier boekjes: het dorpsportret van Ouwe Syl tegen een groene wand (de kleur van de schutbladen van het eerste boekje AIGEN). De portretten uit het tweede deel (TAAL) hangen op een helderrode baan, omdat in dit deel de schutbladen met de slikwerkertjes rood zijn. En een deel van de landschappen uit deel 3 (LAND) hangt op een zwartgeverfde muur. Daarbij hangt ook een selectie van de portretten uit deel 4 (MINSEN), omdat we de toevoeging van geel wat te ver vonden gaan.<br />
<br />
Wil je de expositie nog bekijken? Kom dan langs in de <a href="https://www.lawei.nl/kunst/seizoen_2019_2020/Mooie_Plaatsys/">Lawei</a> in Drachten: wo t/m zo 14-17 uur. Vooral zondag wordt het leuk, dan geeft Baukje een workshop pinhole fotografie en ben ik er ook om rondleidingen te geven of je te helpen plaatjes plakken in boekje 4.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz_sIZXv0LZTr7n8NRUg0OJPMBGXqphrNs1Y6GP3Zb_Ho9gWA7MpLsmxoS3NwjwEPsA_8z4DuexwfqoZnkYd3d6lLqCJNZnILlNgnA15HYF1s-tPFSlZYve1-YS-D43SLgt6wOdAGp2eI/s1600/20200112_164758.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz_sIZXv0LZTr7n8NRUg0OJPMBGXqphrNs1Y6GP3Zb_Ho9gWA7MpLsmxoS3NwjwEPsA_8z4DuexwfqoZnkYd3d6lLqCJNZnILlNgnA15HYF1s-tPFSlZYve1-YS-D43SLgt6wOdAGp2eI/s320/20200112_164758.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjigdauX0DvZiPdml1sQALFjbWJzUzqx3PhwsCkFVsI-nHOfD6UdNeqSQZB9XlsMCAgrc3oTF1-pK8nNhv9ANC5Tig14AkVpzuY1H51kSN62eKxk51x2vk9XpTNxlToDMKkK2pbkHZDAZk/s1600/20200112_164840.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="962" data-original-width="1600" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjigdauX0DvZiPdml1sQALFjbWJzUzqx3PhwsCkFVsI-nHOfD6UdNeqSQZB9XlsMCAgrc3oTF1-pK8nNhv9ANC5Tig14AkVpzuY1H51kSN62eKxk51x2vk9XpTNxlToDMKkK2pbkHZDAZk/s320/20200112_164840.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtBHla4L-LMCk3nB1Ro7UaXeVurLI0iFnGFgBWiDn8DXyY6CfCltv0b_IaVCz9pd7ZchTZbByPDoZ5nMRGEY7iK34iRPGLWN_eo5UvG2k0Rg6pCt6s0IXjMsboWtR0QCR5L23qxYEzVyk/s1600/20200112_165519.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtBHla4L-LMCk3nB1Ro7UaXeVurLI0iFnGFgBWiDn8DXyY6CfCltv0b_IaVCz9pd7ZchTZbByPDoZ5nMRGEY7iK34iRPGLWN_eo5UvG2k0Rg6pCt6s0IXjMsboWtR0QCR5L23qxYEzVyk/s320/20200112_165519.jpg" width="320" /></a></div>
Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-21976364021874929882019-12-27T07:33:00.001+01:002019-12-27T07:33:48.995+01:00Fopma en Fortuin<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZmkeUrXCo1A3IlOt2uT30j9Cpn_ZpIy1McsWPEzogkezJIAVPtZO6YBvKzDt8IiHkg9WrTUpvT7OlptlOnWQ2Mq99BuDcP_ExJsVl4CEUF6wHFgQJT475Vhtv-UTMFCnKb6kmo8bVX_A/s1600/18425300_1306021762838528_5484793965117749190_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="636" data-original-width="960" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZmkeUrXCo1A3IlOt2uT30j9Cpn_ZpIy1McsWPEzogkezJIAVPtZO6YBvKzDt8IiHkg9WrTUpvT7OlptlOnWQ2Mq99BuDcP_ExJsVl4CEUF6wHFgQJT475Vhtv-UTMFCnKb6kmo8bVX_A/s320/18425300_1306021762838528_5484793965117749190_n.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOiu90i9IvQr94hi3LTroZyOtcaC5CEApbEYAKGZARpl0GnHvMIS7I2FCE6FSbe_bCQyKXVpiTjuGs_WnZH8zG4k-nhEX5BRpTSndCcz2ZbBTnSou6Nxizf1-jUYS2Om8JYfzxQoxuIBA/s1600/18449738_1306021806171857_2836077767036033303_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="734" data-original-width="1107" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOiu90i9IvQr94hi3LTroZyOtcaC5CEApbEYAKGZARpl0GnHvMIS7I2FCE6FSbe_bCQyKXVpiTjuGs_WnZH8zG4k-nhEX5BRpTSndCcz2ZbBTnSou6Nxizf1-jUYS2Om8JYfzxQoxuIBA/s320/18449738_1306021806171857_2836077767036033303_o.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2NTDLzlTYazOCpSFw2H_IkmTjLNEFyruqu3Qw6kh0Kf124rALulpKnUVj-VDCiEzLt0L2JbkaLLtGjh9cz2U4SUHKo7KQAry9QIOW1FuL48MQvkxycuEXwWgVbEWVa6TvgKNXP2wksYk/s1600/18528084_1306021879505183_408096717304030273_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2NTDLzlTYazOCpSFw2H_IkmTjLNEFyruqu3Qw6kh0Kf124rALulpKnUVj-VDCiEzLt0L2JbkaLLtGjh9cz2U4SUHKo7KQAry9QIOW1FuL48MQvkxycuEXwWgVbEWVa6TvgKNXP2wksYk/s320/18528084_1306021879505183_408096717304030273_n.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
De afgelopen jaren heb ik dit blog niet altijd even goed bijgehouden. Heel jammer, want er is best het nodige gebeurd in die tijd dat het vermelden waard was. Niet dat mijn werk helemaal zonder publiciteit passeerde, maar ik gebruikte vooral andere kanalen. Met mijn goede voornemen in het achterhoofd wil ik toch nog even een paar dingen in herinnering brengen.<br />
<br />
In februari 2017 schreef ik over <a href="https://gittebrugman.blogspot.com/b/post-preview?token=APq4FmDfLueYevisubVgSdWIMPOhpsO5hnhYFpTsANGk2cAZdjjfDJFUKR8pPn-WByTnSOVeHJSH7AdJwAalQy2uqacbUurh8RtLdkI4n2rb3PkNb3ZPDqVdfEA0SmWkM3qWQiM1DIls&postId=8472551675365466020&type=POST">Wytze Fopma</a>, <a href="https://www.fopmawier.nl/">boekbinder</a> uit Wier. Hij was destijds druk met het binden van het jubileumboek over de firma <a href="https://fortuin.com/">Fortuin</a> Dockum BV, een boek dat ik had geschreven en waarvoor ik veel foto's had gemaakt. Dit jubileumboek verscheen in kleine kring en heeft nooit de pers gehaald, jammer genoeg. Het is namelijk een heel bijzonder boek geworden, dat niet alleen het 175-jarig bestaan van het bedrijf herdacht, maar ook het 125-jarig jubileum van Wilhelmina pepermunt.<br />
<br />
De wens die ik in 2017 uitsprak - dat ik hoopte nog vaker met Wytze samen te werken - is intussen uitgekomen. Daarover later meer.<br />
<br />
<br />Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-17778929697846975492019-12-16T20:34:00.000+01:002019-12-16T20:34:33.733+01:00Goed voornemen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX7ghezWZQQRATfZdU02Wb40I1svd2oDPAl5xsmMn15IX-X21QpwqynnrfS6dFSiOWKebcNtx0O-SdnOnS9rKXrGr54c3BRauNkKJrAANVNRuwtxmxspMbIcRbI4Fi_4u84JxLMZQ4des/s1600/GB+collage+vp+Freed+klein.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="855" data-original-width="776" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX7ghezWZQQRATfZdU02Wb40I1svd2oDPAl5xsmMn15IX-X21QpwqynnrfS6dFSiOWKebcNtx0O-SdnOnS9rKXrGr54c3BRauNkKJrAANVNRuwtxmxspMbIcRbI4Fi_4u84JxLMZQ4des/s320/GB+collage+vp+Freed+klein.jpg" width="290" /></a></div>
Het nieuwe jaar is nog niet begonnen, maar mijn goede voornemen voor 2020 is dat ik dit blog weer ga bijhouden. <a href="http://www.kunstmaandameland.nl/">Kunstmaand Ameland</a> is afgerond. Drie jaar mocht ik artistiek leider zijn van dit mooie evenement, nu is het tijd voor mijn opvolgster <a href="https://annicadelfos.info/">Annica Delfos</a>.<br />
<br />
En voor mij... tijd voor nieuwe dingen. Zoals collages maken. Deze kwam tot stand door ouderwets knippen en plakken, gecombineerd met een beetje fotobewerking. Erg leuk om te doen!<br />
<br />
<span id="goog_682544141"></span><span id="goog_682544142"></span><br />Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-43494864135371541702018-03-25T15:37:00.001+02:002018-03-25T15:39:26.800+02:00I'm back<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOovdTL0fEOwfvkURHR-7tf1TtnYbIjDe4evrhqVOTBUfF-vgjrlYzJVmGFMlkM6_ezPalw99ldgbLsCqdUfV_ECOyko3du2ubbbPO_m6mDCTmHsXyXGENK_M080JfyDr4z6Tel6yYPLU/s1600/GB-20161001-218668.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="302" data-original-width="454" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOovdTL0fEOwfvkURHR-7tf1TtnYbIjDe4evrhqVOTBUfF-vgjrlYzJVmGFMlkM6_ezPalw99ldgbLsCqdUfV_ECOyko3du2ubbbPO_m6mDCTmHsXyXGENK_M080JfyDr4z6Tel6yYPLU/s400/GB-20161001-218668.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Jeetje, niet te geloven dat ik al bijna een jaar geen blog meer heb geschreven. En dat terwijl er alle reden was het een en ander te delen via deze route!<br />
<br />
Even een kleine update:<br />
- het gaat goed met honden Hamish en Duncan; <br />
- het boek over pepermuntfabriek <a href="http://www.wijdemeer.nl/Portfolio.html#gallery-13">Fortuin</a> in Dokkum is prachtig geworden;<br />
- dat geldt ook voor <a href="http://www.stichtingbildtsebelangen.nl/bildtse-bank"><i>De Bildtse Bank, het eigenaardige vertrouwen</i></a>, waarvoor ik interviews deed en foto's maakte;<br />
- in november 2017 ben ik niet in Parijs geweest. Dus vandaar dat blogs hierover ontbraken;<br />
- deze maand was ik wel in Antwerpen, in het <a href="http://www.fomu.be/">FOMU</a>. Daarover later meer.<br />
<br />
Maar ik ben vooral zo druk met Mooie Plaatsys. Met fotograaf <a href="http://www.baukjevenema.com/">Baukje Venema</a> heb ik twintig Bilkerts geportretteerd. Een vooruitblik geven we al op onze website <a href="http://www.mooieplaatsys.frl/">www.mooieplaatsys.frl</a>. Daar lees je ook op welke manier we dit project onder de aandacht brengen, en hoe we met de negentiende-eeuwse houten camera van Baukje nog meer mensen zullen vastleggen, die zich verbonden voelen met het Bildt.<br />
<br />
We zijn nu druk met de correcte vertaling van alle Bildtse citaten en met de juiste inleidingen. Vormgever Kitty Lolkema gaat aan de slag met al onze bijdragen en maakt er een heel mooi geheel van: een cassette met vier boekjes. Daarna komen drukkerij Van Leer en De Jong en boekbinder <a href="http://www.fopmawier.nl/">Wytze Fopma</a> in het spier.<br />
<br />
Belangstelling? Meld je alvast aan voor onze mailinglijst, of bestel dit boek via <a href="http://www.mooieplaatsys.frl/">www.mooieplaatsys.frl</a>.<br />
<br />Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3821274334788054171.post-48333733547892323052017-05-26T21:19:00.000+02:002017-05-26T21:19:29.969+02:00Dauwtrappen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLwWxahJAQxikzj5ALo6AepCl4LWrV-Gw-XK1ubAkW6PiJ5nkIiyPHH0XfDKGAcOrcsfUfCDGgRmmehnPya1ePwjc2kFMxUWNfrAP1IlN8QBTUmhgwTdlODE1nv8PWgNxzrx0S2WV7ORw/s1600/20170525_163708.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLwWxahJAQxikzj5ALo6AepCl4LWrV-Gw-XK1ubAkW6PiJ5nkIiyPHH0XfDKGAcOrcsfUfCDGgRmmehnPya1ePwjc2kFMxUWNfrAP1IlN8QBTUmhgwTdlODE1nv8PWgNxzrx0S2WV7ORw/s400/20170525_163708.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
De ochtend van Hemelvaartsdag was zoals je een bij een Hemelvaart mocht verwachten. Dauwig, met prachtig opkomende zon, lichtbanen en druppels in het gras. Echt weer om te dauwtrappen, iets wat ik vroeger in Twente wel deed. Nou ja, één keer. Op de middelbare school. Ik heb er nog foto's van, met klasgenoten op de fiets door de omgeving van Haaksbergen. Eten en drinken mee...<br />
<br />
Zouden er nu nog pubers zijn die in alle vroegte de wandelschoenen aandoen, of op de fiets stappen op deze dag? Met blikjes aan de bagagedrager door de straten rijden, om alles en iedereen wakker te maken? Dat laatste deden wij toen niet, trouwens. We hielden het rustig.<br />
<br />
Afgelopen donderdag was het ook rustig in het Leeuwarder Bos, zoals meestal rond deze tijd. Ik kom er dan alleen andere hondenbezitters tegen. Die ene hardloper en een vroege fietser vielen daarom wel op. Maar misschien kenden zij de traditie van Hemelvaartsdag ook. <br />
<br />Gitte Brugmanhttp://www.blogger.com/profile/03105507223935107779noreply@blogger.com0