Frits Drent uit Goutum is een schilder met het hart op de goede plaats. Hij en zijn vrouw Alie vangen als pleegouders al jaren kinderen op en ze geven creatieve cursussen op het azc in Burgum. Deze kinderen zijn allemaal onschuldig slachtoffer van leed. Een kind dat een ouder verliest, een baby die maar twaalf maanden oud mag worden... Dat grijpt Frits soms aan en dan wil hij zo'n kind schilderen.
Dat doet hij altijd aan de hand van een foto. Want, zegt hij, dat kind moet 'kloppen'. Anders is het dat kind niet meer. De omgeving verandert hij vaak drastisch. Hij laat er van alles uit weg, of voegt iets toe dat hij symbolisch vindt voor de situatie waarin zijn onderwerp zich bevindt.
Zo schilderde hij een meisje uit het azc dat bij hem zat te tekenen, met braamstruiken voor zich. Niet heel nadrukkelijk, maar net zo dat het iets ongemakkelijks had. De stekels stonden symbool voor de omgeving die haar vijandig gezind is, in het verleden maar ook nu. 'Kinderen uit het asielzoekerscentrum worden wel uitgescholden als ze van en naar school lopen', wist hij. Ik schreef erover in de Leeuwarder Courant.
De werkstukken die de kinderen met hem maken, verkocht hij afgelopen weekeinde op het UITfestival in Leeuwarden. De opbrengsten waren bestemd voor nieuw materiaal, zoals verf en papier. Ik kocht dit vrolijke werkje van Sofia, en beloofde hem (en haar) dat ik een foto zou sturen van de plek die het heeft gekregen.
Ik ben er heel blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten