Kruisje

Op mijn doordeweekse werkdag had ik vandaag een interview met kunstenaar Jacobus Dijkstra uit Franeker. In 2006 bezocht ik hem en zijn partner Nelie Sijpersma ook, toen om hun moderne woning op palen aan de Severander te bekijken.

Nu ging het niet om het strakke uiterlijk van hun huis, maar om de abstracte kunst, waarmee Dijkstra binnenkort exposeert in Museum Martena. Ruim twintig jaar werkt hij al aan zijn oeuvre en het is interessant om te zien hoe hij zich heeft ontwikkeld. Van expressionistisch, uitbundig en kleurrijk naar een meer verstild en introvert.

Critici beschrijven zijn zoektocht met verf en andere materialen als een worsteling en zo ervaart hij het zelf wellicht ook. Dagenlang kan hij bezig zijn met een detail. Als hem dat niet zint, moet het steeds weer over.

Eén voorbeeld daarvan is dit kruisje. Elke keer als hij het opnieuw had geschilderd, legde Neel het vast met haar iPad. 'Een ander zal denken: steeds weer hetzelfde kruisje', aldus Dijkstra. Maar voor hemzelf zat er wel degelijk verschil in. Het is nu goed, op de goede plek. Maar het heeft bloed, zweet en tranen gekost.

Dat zou je kunnen zien in het rode 'druppeltje', net onder het kruis. Ik zie dat zo. Dijkstra zal je niet helpen, hij wil zijn publiek niet leiden maar de toeschouwer juist de vrijheid geven in het kijken.

En kijken, dat kan van 29 maart t/m 19 mei in Museum Martena in Franeker, di t/m zo, 11-17 uur.
Overigens staat op 28 maart in de cultuurbijlage Freed van de Leeuwarder Courant een voorbeschouwing op deze expositie.