Zondagmorgen in het park. Deze vier jongeren troffen we rond elf uur, toen we de andere leden van onze masterclassreünie opwachtten bij de tramhalte. Ze zongen een liedje, dat niet altijd even zuiver klonk. Maar door het mooie weer en hun vrolijke stemming vergaven we hen dat. Je wordt niet vaak op live muziek getrakteerd, 's ochtends. En dat terwijl je in Göteborg bent.
Net als dit groepje genoten we die dag van het mooie weer. We maakten meer foto's dan deze, en een aantal daarvan bespraken we 's avonds. Fotografen onder elkaar. 'Wacht', zei onze gastheer. Op het grote scherm in zijn galerie toonde hij ons een YouTube-filmpje van een popfestival. Duizenden mensen die enthousiast meezongen met een uitbundige zanger: Håkan Hellström.
We herkenden niet meteen het lied van die ochtend. En de woorden zeiden ons ook niets. Zo goed is ons Zweeds niet. Joakim vertaalde: 'Ik was zo eenzaam.' En 'Terwijl ik doorging met drinken, dacht ik aan jou. Jij zei dat je dood wou, je huilde achter de deur.'
En het had zo zonnig geklonken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten