3 augustus 2010

Open Stal














(foto's Bert Verhoeff)

Open Stal is een kunstroute door Oldeberkoop. In het hele dorp zijn schuurtjes en stallen, galeries en tuinen beschikbaar gesteld om kunstenaars een podium te bieden. Vrijwilligers bemannen de kiosk voor de verkoop van kaartjes en catalogi, wat het geheel een vriendelijke uitstraling geeft.

Zondag wilde ik er vooral een kijkje nemen om te zien wat verschillende fotografen hadden ingebracht. In de Doorreed achter Gasterij 't Wapen hingen foto's van Patricia van de Camp. Lieve meisjes in roze jurkjes, maar niet verrassend. Hein de Graaf liet foto's drijven in de grote vijver van Molenbosch, het bosje achter Hotel Lunia. Weer en water hadden zo hun effect op de beelden en dat maakte het wel bijzonder. Maar hij had extra kunnen bijdragen aan de vervreemding als hij de portretten had gemaakt van de vrouwen met hun hoofd in het water, zodat het haar al uitwaaierde zoals het dan kan doen.

Heel vaag zag je foto's terug in de schilderijen van Dominique Ampe, die in allerlei lagen scènes uitbeeldde, waarin foto's een bescheiden rol spelen. Zijn ze er gevonden? Hadden de mensen erop iets met de ruimte te maken? Kunst die vragen oproept.

Wie ook iets opriepen waren Janna Bathoorn en Onur Kilinçci. Zij fotografeerden Nederlanders tegen de achtergrond van een landschap of stad in het Midden-Oosten. De geportretteerden kozen zelf een hoofddeksel zoals een hoofddoek of een pet. Opvallend hoe sommige mensen er geheel ontheemd uitzagen, en anderen thuis leken te horen in die andere wereld. In de briefjes met commentaar veel lof en het woord 'kopvoddentaks'.

Bert Verhoeff daarentegen beantwoordt vragen met zijn foto's van vrouwen uit Spakenburg. Kunnen ze met hun klederdracht bowlen of internetten? Ja, want traditioneel is niet hetzelfde als ouderwets. De vrouwen die nog klederdracht dragen doen dit uit overtuiging, maar zijn ook moderne vrouwen. Opvallend was het verschil in uitstraling tussen de vrouw met en zonder dracht. Hannes Walrafen (nu blind, maar vroeger fotograaf) interviewde de vrouwen over vroeger. Gesprekjes die te horen zijn via ouderwetse telefoons met draaischijf. Ik heb het bijbehorende boekje 'Kuiven en kraplappen' gekocht, omdat het zo'n mooi compact project betrof. Een voorbeeld.

Tot slot wil ik een lans breken voor Kunstruimte Hiemstra. Hier exposeren vier kunstenaars die werk maken dat heel mooi bij elkaar past. Kleine bronzen beeldjes van Betty Paanakker en tekeningen van Tobias Böhm, die foto's lijkt na te tekenen. Een soort kistjes van Peter Hiemstra met daarin tegels waarop foto's zijn 'getransformeerd' en schilderijen van Annelies Middel die oud beeldmateriaal gebruikt namelijk om na te schilderen op oud materiaal als hout en scherven. Werk om hebberig van te worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten